Φίλοι και εχθροί – Ζαφειρία Μαμάτση

Μια μέρα ηλιόλουστη τους φίλους θα μετρήσεις..

και σαν παιδί στην αμμουδιά τα κάστρα σου θα χτίσεις..

 

Εικόνες έχει η ζωή στη μνήμη χαραγμένες..

και στην καρδιά σου οι στιγμές θα μένουν φυλαγμένες..

 

Από τα πρώτα βήματα ως την εμπιστοσύνη..

εκείνος που κατάφερε στο πλάι σου να μείνει..

 

Από τα πρώτα λόγια σας, μα πια μιλούν τα μάτια..

και έτσι φανερώνονται κρυφά τους μονοπάτια..

 

Η αγκαλιά δε λησμονά και μες τα δυο της χέρια..

με ζεστασιά σε κράτησε τα κρύα τα νυχτέρια..

 

Κάπου μακριά στη θάλασσα τα σύννεφα διαβαίνουν..

σαν τους εχθρούς που κίνησαν και την βροχή προσμένουν..

 

Κι’ εσύ εκεί, χαμογελάς, κι’ ατάραχη κοιτάζεις..

και σαν παιδί στα κάστρα σου τείχη τριγύρω βάζεις..