Είμαι θάλασσα θησαυρούς γεμάτη
Ναυάγιο χωρίς οικογένεια ή φίλους
Σπίτι χωρίς νερό…
Μα η αγάπη ήλιος που ζεσταίνει τη ζωή
Και ζωή χαρίζει
Τι κι αν νιώθω σκουριασμένη στο βυθό;
Πουλί είμαι και πετώ!
Πετώ… Χαμογελώ!
Γράφτηκε στο πλαίσιο ασκήσεων στο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας (Εκδόσεις Ραδάμανθυς)
Η νέα ποιητική συλλογή της Α. Λουλαδάκη
κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ARNOLD BÖCKLIN, 1883, DIE TOTENINSEL
Η Αλίκη με ρώτησε:
-Πού κατοικούν τα φαντάσματα;
-Στις σπηλιές του μυαλού, της απάντησα.
-Και τι κάνουν εκεί, με ξαναρώτησε.
-Θυμούνται, θυμούνται για πάντα, ήταν η απόκρισή μου.
-Μα αυτό είναι ένα πραγματικό μαρτύριο, μου παραπονέθηκε.
-Κι όμως αυτό κάνουν, συντηρούν τη θύμηση, αυτός είναι ο μοναδικός λόγος της ύπαρξής τους. Όταν η θύμηση χαθεί, εκείνα αυτομάτως παύουν να υπάρχουν, όπως ο καπνός που χάνεται όταν σβήσει η φωτιά.
-Παράξενα που είναι τα φαντάσματα, μου είπε, κοιτάζοντάς με με ορθάνοιχτα μάτια απορημένη.
Διαβάστε περισσότερα: https://ekdoseis-radamanthys.webnode.gr/products/argyro-loyladaki-ki-etsi-or-beyond/