Σαίξπηρ Η Τρικυμία

Πρόσπερος:                                                                                                                                                               

Φαίνεσαι, γιε μου, ταραγμένος, σα να φοβάσαι. Θάρρος κύριέ μου. Τώρα τα ξεφαντώματα τελείωσαν.

Οι θεατρίνοι μας ετούτοι, όπως σας είπα, όλοι τους ήταν πνεύματα και λιώσαν μες τον αέρα, στον ανάριο αέρα. Όμοια μ’ αυτής της οπτασίας το δίχως θεμέλιο οικοδόμημα, κι οι πύργοι που φτάνουν ως τα σύννεφα, τα ωραία παλάτια, οι μεγαλόπρεποι ναοί, της Γης η ίδια η γιγάντια σφαίρα, ναι, κι όσα χωράει μαζί, θα λιώσουν. Κι όπως εχάθη τ’ άυλο τούτο θέαμα, θα σβήσουν κι ούτε χνάρι δε θ’  αφήσουν.

Είμαστε καμωμένοι απ’ των ονείρων την ύλη. Τη μικρή ζωή μας ύπνος την περιζώνει.