«Κάθε ναυάγιο κρύβει το δικό του θησαυρό»
Είναι όλα τα κύματα το ίδιο; Γιατί να είναι πάντα οι επιθυμίες μας;
Κάποιες μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά δεν είναι.
Ρωτάς τον εαυτό σου: «Είναι επιθυμία ή ανάγκη;»
Μεγάλο κεφάλαιο! Όπως μεγάλη είναι και η θάλασσα όπου πλέουν οι σκέψεις μας, σαν χάρτινες βαρκούλες. Κάποιες βουλιάζουν και κάποιες θεριεύουν, για να μεταμορφωθούν σε πλοία ταξιδιάρικα, από γερό σκαρί. Πλοία έτοιμα να μας οδηγήσουν σε απάνεμα λιμάνια ή σε απέραντους ταραγμένους ωκεανούς.
Κι αν επιθυμήσουμε κάτι… λάθος;
Κι αν ναυαγήσουμε;
Μη σκας φίλε μου, κάθε ναυάγιο κρύβει τον δικό του θησαυρό και το δικό του μυστικό. Κάθε σου επιθυμία, ένα πλοίο που σου χάρισε ένα μικρό ή μεγαλύτερο ταξίδι.
Ταξίδια πολλά, όπως τα χρώματα που αλλάζει η θάλασσα. Όπως τους ήχους που κρύβει μέσα στα κοχύλια της και στο κενό των βράχων, που την αφήνουν να τους γλυκοσμιλεύει.
Πεθυμιές πολλές, που τρέχουν σαν ποτάμι να ξεχυθούν στην ακροθαλασσιά. Να ενωθεί το γλυκό νερό του χιονιού με την αλμύρα της. Σ’ έναν έρωτα απρόβλεπτο, όπως απρόβλεπτες είναι και οι συνέπειες από τις βαθύτερες επιθυμίες μας. Αν τις περιορίσουμε, όμως, θα βαλτώσουν…
©2018, Κωνσταντίνα Χαριτάκη
Το κείμενο της Κωνσταντίνας Χαριτάκη γεννήθηκε στο πλαίσιο δραστηριοτήτων του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας των Εκδόσεων Ραδάμανθυς, με συντονιστή τον Χρήστο Τσαντή