Δημοκρατία γένους θηλυκού
ξεδιάντροπα κυνηγημένη,
στο πέρασμα των αιώνων.
Μαραζώνει κλινήρης στο κρεβάτι
ενός αδιάλλακτου πεπρωμένου.
*
Λάφυρα οι άκαμπτες ώρες.
Ώρες με οπές να περνά ο φόβος.
Μέρες τυραννίδες χωρίς σύνορα.
Μήνες με αύλακες να ξεφεύγει η ανοσία.
Χρόνια με μάσκα.
Γελά ο αυτοσκοπός της πανδημίας.
*
Δημοκρατία γένους θηλυκού!
Έκνομη πηγή,
αργυρώνητη
εκφυλίζει την αξιοπρέπειά της.
Μηρυκαστικά αναμασούν την όνειδο
και καυχιούνται πάλι.
Μα ‘κείνη γονυπετής
ανάμεσα στη βία
ψάχνει τα γεννήματα της καρδιάς της!
Αόρατα γινήκαν κι αυτά!
Τα διαισθάνεται όμως
να πεινούν,
να διψούν,
να δυσπνοούν.
Άλλα να αιμορραγούν.
Μα πού είναι οι ήρωες του ’21;
*
Κάποιος πρέπει να απολογηθεί.
Κάποιος να προσευχηθεί
στο βωμό της ψυχής της.
Σε όλους τους Θεούς.
Εκτός εκείνον,
τον ανελεήμων
τον άνθρωπο
που τη δίκασε
σε θανατική ποινή.
*
Ηχούσαν προ πολλού τα σήμαντρα
του πολέμου…
Απ’ τα δοξασμένα χρόνια…
Ποιος άκουγε;
Ποιος τα εκτίμησε;
Σημεία των καιρών
ζητούν να πάρουν ανάσα…
Μαρία Δημοτάκη
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 