Με αφορμή την παράσταση
«Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης»
«Νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα έρθει να το δει θα μπει μέσα σε αυτό και θα είναι σαν να συμμετέχει. Φεύγοντας δε από την παράσταση θα το σκέφτεται και θα γυρνάει στη σκέψη του, φέρνοντας στο μυαλό του πολλά πράγματα από το σήμερα…».
Δείτε εδώ για τα εισιτήρια της παράστασης
.– Έχετε ξεκινήσει από την περίοδο της καραντίνας και πιο πριν να ετοιμάζεστε για την παράσταση «ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στον δρόμο της αναζήτησης».
Κ.Μ: Όταν ξεκινήσαμε δεν είχαν αρθεί ακόμα τα μέτρα για τον κορωνοϊό, οπότε μας δυσκόλεψε αρκετά. Όμως, η Χριστίνα Βεριβάκη, που έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία του έργου, δεν μας άφησε! Συνεχίσαμε μέσω τηλεδιασκέψεων να αναλύουμε τα έργα του μικρού πρίγκιπα και τα έργα του Καζαντζάκη. Αυτό αποδείχτηκε ότι ήταν σωτήριο γιατί τώρα που είμαστε στην τελική ευθεία, όλα αυτά που κάναμε τότε και που δεν μας φαινόντουσαν τόσο σημαντικά, τώρα τα βρίσκουμε μπροστά μας και μας βγάζουνε πράγματα τα οποία δεν θα έβγαιναν χωρίς αυτή τη μελέτη.
– Δηλ., η υπόθεση του έργου είναι η συνάντηση των βιβλίων, ας πούμε;
Κ.Μ: Είναι ένα ταξίδι, ένα κάλεσμα στους ήρωες του Καζαντζάκη να βοηθήσουν τον μικρό πρίγκιπα, αναζητώντας και αυτοί όμως μέσα από αυτό το ταξίδι, τις δικές τους αρετές. Όλοι οι ήρωες είναι εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Εγώ είμαι ο Καπετάν Μιχάλης, που δέχτηκε το κάλεσμα να βοηθήσει. Το έργο εξελίσσεται στα ιερά κρητικά χώματα, οπότε δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτό το κάλεσμα ο Καπετάν Μιχάλης. Έτσι, προσπαθεί κι αυτός να βρει αυτό που πάντα ψάχνει, την ελευθερία για την πατρίδα και ειδικά αυτήν την περίοδο όπως έχουν τα πράγματα, έχει ακόμα μεγαλύτερο νόημα η ελευθερία.
– Διακρίνεις, δηλαδή, επίκαιρα στοιχεία.
Κ.Μ: Είναι παντού στο κείμενο. Όλο αυτό που περνάμε τον τελευταίο καιρό με την καραντίνα και τον κορωνοϊό, χωρίς να το θέλει ούτε ο συγγραφέας, ούτε η σκηνοθέτιδα, όλο το κείμενο είναι γεμάτο με τέτοια μηνύματα, που μας παραπέμπει αρκετά στο σήμερα.
– Καθώς προσέγγιζες τον ρόλο, ποιες δυσκολίες συνάντησες;
Κ.Μ: Προσπαθήσαμε μαζί με την Χριστίνα την Βεριβάκη να προσεγγίσουμε τον σημαντικό αυτό ρόλο, δεδομένου ότι και οι δύο αγαπούμε την παράδοση και την Κρήτη. Οπότε είχα αρκετά κοινά με τον καπετάν Μιχάλη, την αγάπη για τον τόπο, την παράδοση, την ιστορία. Οπωσδήποτε το να μπεις στο πνεύμα μιας άλλης εποχής, έχει πάντα αρκετές δυσκολίες, αλλά ξεπερνιόνται με τη συστηματική, επίμονη προσπάθεια.
– Πως είναι να κάνει κανείς θέατρο μέσα στον εγκλεισμό; Μέσα σε συνθήκες διαρκούς ματαίωσης;
Κ.Μ: Αυτό είναι το πιο δύσκολο. Όταν μπαίνει κανείς στην τελική ευθεία ειδικά, έχοντας ετοιμάσει τον τρόπο που θα κινείσαι, πως θα προσεγγίσεις τα πάντα και δεν ξέρεις αν τελικά θα γίνει η παράσταση. Αυτό σε απογοητεύει λιγάκι αλλά δεν το αφήνεις, γιατί έχει γίνει πολύ μεγάλη προσπάθεια για το έργο και επειδή το έργο από μόνο του είναι πολύ δυνατό και σεναριακά – και η Χριστίνα έχει κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά στη σκηνοθεσία – δεν απογοητευόμαστε. Δηλαδή, θα πάμε κόντρα σε όλο αυτό και θα τα καταφέρουμε κιόλας.
– Τι πιστεύεις ότι θα κινητοποιήσει τον θεατή να έρθει να το δει και τι θα κερδίσει με το να το παρακολουθήσει;
Κ.Μ: Έχουμε από τη μια ένα πάρα πολύ όμορφο έργο με πάρα πολλά μηνύματα, που είναι ο μικρός πρίγκιπας και έχουμε από την άλλη τους ήρωες του Καζαντζάκη, όπου και ο Ζορμπάς, και ο Καπετάν Μιχάλης και ο παπά Φώτης πρεσβεύουν 3 διαφορετικούς κόσμους. Οπότε μαζί με τον μικρό πρίγκιπα 4 κόσμοι. Ένα σύμπαν! Νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα έρθει να το δει θα μπει μέσα σε αυτό και θα είναι σαν να συμμετέχει. Φεύγοντας δε από την παράσταση θα το σκέφτεται και θα γυρνάει στη σκέψη του φέρνοντας στο μυαλό του πολλά πράγματα από το σήμερα. Τα υπόλοιπα τέλος Οκτώβρη, επί σκηνής!
Απομαγνητοφώνηση: Ηρακλής Παπαδάκης
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 