Γράφει η Ανδρομάχη Χουρδάκη*
Η ποίηση των δρόμων δεν απαιτεί, δεν επαιτεί… μόνο εκτίθεται στα μάτια μας που δεν είναι ακόμη αποφασισμένα
-Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε τι βλέπεις;
-Θα ήθελα να ξεκινήσω με έναν σύντομο χαιρετισμό προς την ποίηση των δρόμων…, δική μου η ονομασία, δική μου και η αιρετική ενόραση… Με άλλα λόγια και «ποιητική αδεία» δίνω όνομα στην επώδυνη, αλλά και εντιμότατη πρόθεση του Γιώργου Σαραντάρη όταν δηλώνει: «Θα κοιμηθώ στους δρόμους για να νιώσω ολάκερη την πολιτεία».
Η ποίηση των δρόμων για όσους θέλουν να μυηθούν είναι πρώτα απ’ όλα αίσθηση και ιδέα. Ίσως δεν την δούμε ποτέ ακουμπισμένη στο χαρτί, όμως θα την συναντήσουμε συχνά στο διάβα μας… Φορά ράκη… μια οργισμένη γυναίκα λοιπόν, με ξεχτένιστα μαλλιά και οσμές βαριές από το πλήθος… Περνά βιαστική, σκοντάφτει πάνω μας… Πόθους μετέωρους, το πέρασμά της μοιράζει… Μάτια από κάρβουνο… Δεν ξεχνιέται… μας σφραγίζει με την αλήθεια της!
Η ποίηση των δρόμων δεν απαιτεί, δεν επαιτεί… μόνο εκτίθεται στα μάτια μας που δεν είναι ακόμη αποφασισμένα… Κι εμείς όλο μετράμε να μην λαθέψουμε και βρεθούμε σε ανοίκειες συμφορές… Γι’ αυτό λόγια στιλπνά, δαμασμένα πάθη, μικρά άδολα τεχνάσματα στην έξαψη του λόγου – σαν να κωπηλατεί κάποιος σε περίκλειστη λίμνη – και εικόνες βεβαίως – έτσι για την ομορφιά της ζωής – μικροί δοξαστικοί του τίποτα… Θα ξεχαστούν!
Η ποίηση των δρόμων όμως;
Και συνεχίζω με την ανάγνωση του ποιήματός μου ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
από την συλλογή ΤΑ ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ, (Εκδόσεις Ραδάμανθυς, 2018)
ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
Oι ποιητές ονειρεύονται∙
Ψηλαφούν ενύπνιους αντικατοπτρισμούς
στο παρόν
από το μέλλον.
Περιδιαβάζοντας
σε Βαβυλώνιους κήπους
συλλέγουν τα άνθη τους.
Έτσι σώζουν το αφανέρωτο
το εύθραυστο και το δίκαιο,
Το ‘’όχι’’ και το ‘’ναι’’,
Το ‘’ποτέ’’ και το ‘’πάντα’’.
Οι ποιητές προφητεύουν∙
Στη χαρμολύπη της δικής τους ιστορίας
βλέπουν τα μελλούμενα.
Με τη γενναιοδωρία του Χείρωνα του Κενταύρου
τυλίγουν σε απαλά υφάσματα
το παλαιό τραύμα των άλλων
κι έχουν στα μάτια τους
την υδάτινη αθωότητα
των παιδιών
και των ονειροπόλων.
Οι ποιητές πορεύονται
μεγαλοπρεπείς,
θωρακισμένοι
με τις πορφυρές λέξεις τους
διαβαίνουν τον κόσμο
κι εκτίθενται
στις αγοραίες αισθήσεις,
πορφυροί!
Οι ποιητές είναι άπιαστοι∙
ριπές πυρός στο σκοτάδι,
οδεύουν σε πλατείες και στην έρημο
για να βρεθούν κάποτε
εκεί που εξαρχής
σημάδευε το βλέμμα τους∙
μακριά από την αποικία της αμνησίας
αδιαπραγμάτευτα πολιτογραφημένοι
στη χώρα του φωτός !
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ΧΟΥΡΔΑΚΗ
*Διαβάστηκε από την ποιήτρια Ανδρομάχη Χουρδάκη στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς, το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής & Αυτογνωσίας, και το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανίων για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, με τίτλο: «Εξόριστε ποιητή στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις».
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 