Φάρος

Τη θάλασσα τη ρώτησα:

 « γιατί να σ’ αγαπήσω;»

Κογχύλι μ’ αποκρίθηκε κι είπε να σου μιλήσω.

 

Πέλαγος χωρίς φουρτούνες

 είναι λίμνη στα βουνά

με σκαριά παροπλισμένα κι αταξίδευτα πανιά.

 

Όταν κοιτάς τη θάλασσα,

ποτέ μη λησμονήσεις,

κογχύλια έχει να μιλά και πέλαγα να ζήσεις.

 

Όλα τα δώρα του βυθού,

σινιάλο και σημάδι.

Φάρος,

να βρεις τη ρότα σου,

σαν άστρα στο σκοτάδι.

Χ. Τσαντής