3/07/2022
«Για τη Γενέτειρά μου»
Σάλτα δελφίνι μου,
σαν πειρατής θαλασσινός
πάνω απ’ τις γλώσσες των κυμάτων,
του πελάγου τον αέρα.
Σάλτα δελφίνι,
γύρω απ’ το μακρόσυρτο νησί του Τάλω,
την Δόλιχο, Αερία, Κρήτη μας.
Στο σταυροδρόμι δεσποτικής θάλασσας
καράβι μοιάζει που άγκυρες δένει
τριών μαζί ηπείρων.
Σάλτα δελφίνι,
οριοθέτησε τον τόπο τούτο
αλώβητος περήφανος να μείνει.
Με άλμα θαλάσσιας αύρας
στις ξανθές αμμουδιές χαριεντίσου.
Με κρινάκια της άμμου και κέδρου
στεφάνι πλέξε στο πάντρεμα
του πράσινου του κάμπου
με το βαθύ μπλε της θάλασσας
και τ’ ουρανού το διάφανο γαλάζιο.
Ψηλό το άλμα
μα το κεφάλι υπόκλιση να κάνει
στα δέντρα της λευτεριάς
που φύτεψαν λεβέντες του νησιού μας
απ’ της αρχής τα χρόνια.
Άκουσε Ερωτόκριτο πολυτραγουδισμένο.
Όμως κρύψου στα βαθιά,
τον πόνο μη νιώσεις μεγάλο
της δύσμοιρης Ερωφίλης
σφίγγοντας γαμήλιο δώρο
από τον ίδιο τον πατέρα της ,
τα σπλάχνα του Πανάρετου
κρυφής αγάπης πόθος.
Χαιρέτα τα σμιλευμένα απ΄ το χρόνο ακρογιάλια.
Μήνυσε στην Αμάλθεια
κι αν τον Ξένιο Ζευ έπαψε να θρέφει,
για τη φιλοξενία μας το γάλα μη στερέψει.
Χόρεψε στο ρυθμό της λύρας πεντοζάλη
που απ’ τις ψηλές κορφές του Ψηλορείτη
και των Λευκών ορέων
άνεμος θα φέρει.
Κι όταν χορτάσεις ομορφιές
και μάθεις ιστορία
γίνε πυξίδα της χαράς
και το τιμόνι πάρε
στο πλοίο που πιθύμησε
πίσω να φέρει πάλι
κάθε ξενιτεμένο σου
που πόθο μέγα έχει
τη μέρα του νόστου λαχταρά
κι επιστροφή γυρεύει.
« Εν-δο-μύχως»
Ποιητική συλλογή
Μαρία-Καμηλάκη-Μανογιαννάκη
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ