«Ουδέν Κακόν» του Ηρακλή Παπαδάκη
Καλησπέρα κι από μένα, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη να βρίσκομαι σήμερα εδώ για να συμμετέχω στην χαρά του φίλου μου Ηρακλή για την δεύτερη έκδοση του βιβλίου του – που ήδη έχει σημειώσει ένα κύκλο επιτυχίας και συνεχίζει ακάθεκτο. Θα σας μιλήσω λιγάκι για αυτό με την ιδιότητα όχι μόνο του φιλολόγου, αλλά κι ενός σύγχρονου αναγνώστη ώστε να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη μυθιστορηματική εμπειρία, που νομίζω αρκετοί από εσάς την έχετε ήδη.
Ξεκινώντας λοιπόν, η θεματολογία του χαρακτηρίζεται άκρως επίκαιρη, αφού βασικός άξονας του βιβλίου είναι η σχέση με την τεχνολογία και συγκεκριμένα με το ίντερνετ – που δίνει δυναμικό παρών στις ζωές μεγάλων και μικρών. Όλοι θεωρούμε ότι είναι ευλογία και πράγματι είναι σε πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο, προσπερνάμε την αρνητική του πλευρά κι ο Ηρακλής φροντίζει στο βιβλίο του, εκτός των άλλων, να μας την υπενθυμίσει χωρίς ίχνος διδακτισμού – αλλά τόσο όσο ώστε να σκεφτούμε έναν ενδεχόμενο εθισμό μας – δεν είναι καθόλου υπερβολικός ο όρος – ή την υπερβολική εμπιστοσύνη που δείχνουμε στα παιδιά μας ενόσω ασχολούνται με αυτό. Ως εκπαιδευτικός είναι ένα θέμα που θίγουμε συχνά και χαίρομαι που βλέπω κάτι αντίστοιχο και σε βιβλίο ενηλίκων. Ξέρετε συχνά, οι μεγάλοι θεωρούν εαυτούς άτρωτους από τα θέματα που νομίζουν πως αφορούν μόνο τους νεότερους κι αυτό συνιστά μεγάλη παγίδα.
Πέρα από το διαδίκτυο και τα παρεπόμενα του, θίγονται κι άλλα θέματα. Θα σταθώ στο δυστυχώς διαχρονικό ζήτημα της ενδοοικογενειακής και μη βίας που ενδύεται διάφορους μανδύες: εκείνον της σωματικής, της ψυχολογικής, της σεξουαλικής βίας που ομολογώ σε συνδυασμό με τα γεγονότα των ημερών είναι ένα ηχηρό μήνυμα που πρέπει να διαδοθεί από όλους… σε όλους!
Ωστόσο τα θέματα από μόνα τους δεν δημιουργούν ενδιαφέροντα βιβλία κι εκεί ακριβώς έγκειται κι η μαεστρία του γράφοντος. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Ηρακλής δημιούργησε ένα κείμενο πολυπρόσωπο σε μια δομή που δε συνηθίζεται. Μαθαίνουμε τους ήρωες μέσα από τα δικά τους λόγια – καθώς ο καθένας αφηγείται την εξέλιξη της ιστορίας από τη δική του οπτική. Ως αποτέλεσμα, εκτός από μυθιστορηματικούς χαρακτήρες – πλήρεις θα λέγαμε – απολαμβάνουμε μια εξαιρετική ψυχογράφηση προσώπων. Οι πρωταγωνιστές ξεδιπλώνουν τον εσωτερικό εαυτό τους – συχνά συνομιλώντας μαζί του -, γεγονός που αφενός, μας βοηθά να τους κατανοήσουμε καλύτερα, αφετέρου μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε στοιχεία του δικού μας εαυτού. Αυτό κι αν είναι σημαντικό – μιας που συνήθως ζούμε σε πολύ γρήγορους ρυθμούς για να …μας ακούσουμε.
Ένα άλλο στοιχείο που συνυπολογίζεται στην επιτυχία ενός βιβλίου, είναι η γλώσσα του. Λόγος που ρέει λοιπόν, με εκφράσεις καθημερινές, νεωτερισμούς, της «πιάτσας» θα λέγαμε, αλλά και σαφείς, με στοχευμένες περιγραφές και πλούσιες εικόνες. Ο γραπτός λόγος δε στερείται τίποτα από τη ζωντάνια μιας προφορικής επικοινωνίας, μα και της φόρμας ενός καταγεγραμμένου κειμένου. Ένα πάντρεμα που μόνο ένας άνθρωπος με ισχυρό γλωσσικό και ευρύτερα πνευματικό υπόβαθρο μπορεί να πετύχει κι ο Ηρακλής σίγουρα το διαθέτει. Ξέρετε, το δύσκολο είναι να κάνεις κάτι απλό και κατανοητό.
Για όλους αυτούς τους λόγους η αίσθηση που μου δημιούργησε αυτό το βιβλίο εξ αρχής ήταν εκείνη η γνώριμη ζεστασιά που νιώθεις καθισμένος σε ένα χαλαρό καφέ, συνομιλώντας με έναν φίλο με το οποίο ανταλλάσσετε εμπειρίες ζωής. Μια συζήτηση που έχεις πολλά να πάρεις, να προβληματιστείς αλλά και να αξιοποιήσεις τον χρόνο σου. Εμένα τουλάχιστον τέτοια βιβλία με αφορούν, με ανθρώπους και ζητήματα της διπλανής πόρτας.
Μου θύμισε ότι η ζωή είναι εκεί έξω, ας ανοίξουμε τα μάτια, τα αυτιά και την καρδιά μας ώστε να τη γευτούμε. Βασική προϋπόθεση η γνωριμία πρωτίστως με τον εαυτό μας, να του μιλάμε και κυρίως να τον ακούμε – για να μπορέσουμε να ελπίσουμε στην προσωπική μας ευτυχία, την αρμονική συνύπαρξη με τους άλλους που – ως κοινωνικά όντα, όπως έλεγε κι ο Αριστοτέλης – επιδιώκουμε εξ ορισμού και την ατομική μας ολοκλήρωση. Να μιλάμε λοιπόν σε όποιον κι όποτε χρειάζεται. Να είστε σίγουροι πως κάποιος θα μας ακούσει.
Ηρακλή μου αγαπημένε, να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου σε θάλασσες ακύμαντες, που θα σε οδηγήσουν σε νέες περιπέτειες, ώστε ως ανήσυχο πνεύμα που είσαι να αντλήσεις νέες εμπνεύσεις για πολλά ακόμα συγγραφικά και καλλιτεχνικά ταξίδια. Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ για τη φιλία σου και την τιμή να είμαι εδώ.
Έφη Μαλτέζου, φιλόλογος, ηθοποιός
Δείτε εδώ για αγορά του βιβλίου: Ουδέν Κακόν – Ηρακλής Παπαδάκης
«Ο συγγραφέας ξετυλίγει έναν κόσμο από άτομα της διπλανής πόρτας. Οι ήρωες του δεν είναι ήρωες. Είναι καθημερινοί άνθρωποι, απλές οντότητες που ζουν ανάμεσα μας, είναι οι γνωστοί άγνωστοι που συναντάμε στο ασανσέρ, στο δρόμο, στα μαγαζιά, στις δουλειές μας. Είναι οι ανώνυμοι σύντροφοι της καθημερινότητας μας. Είμαστε εμείς.
Ξεφεύγει από την σύγχρονη συγγραφική παγίδα να φτιάξει καρικατούρες προβληματικών ανθρώπων για να εντυπωσιάσει. Δεν έχει φτιάξει χαρακτήρες με αμέτρητα ψυχολογικά προβλήματα για να συγκινήσει. Ούτε τους έχει βάλει ταμπέλες με εύκολες ψυχικές ονομασίες για τραβήξει το βλέμμα. Έγραψε για σύγχρονους ανθρώπους που ζουν απλά και καθημερινά… πετυχαίνοντας όμως να δει βαθιά μέσα στις ψυχές τους. Αναγνωρίζει, αναλύει και περιγράφει τα εσώψυχα τους, τις αγωνίες, τις ανασφάλειες , τις συμπεριφορές και τα λάθη τους. Χωρίς περιττές λεπτομέρειες, χωρίς βαρύγδουπες διαγνώσεις, χωρίς θεατρικά σκηνικά και αργά κινηματογραφικά πλάνα περιγράφει την καθημερινή ζωή και τα καθημερινά προβλήματα. Μια ζωή όμως που κυλάει γρήγορα και απρόβλεπτα, με τα πάνω και τα κάτω, ενώ αμέτρητα ερωτήματα προκύπτουν συνεχώς και ζητούν απεγνωσμένα απαντήσεις», Διογένης Κοπανάκης, Ψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής.
Φωτογραφία εξωφύλλου: Αθηνά Γαλανάκη
Ο Ηρακλής Παπαδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 1964. Σπούδασε Ηλεκτρονικός, Διακοσμητής και Γραφίστας, αλλά σύντομα έγινε αρθρογράφος και συντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά. Παρακολούθησε παράλληλα, τμήματα Κοινωνιολογίας, Ψυχολογίας και Παιδαγωγικής στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Από το 2000 ασχολείται με τις Εναλλακτικές Θεραπείες, τις Ανθρωπιστικές Μελέτες και τον Συντονισμό Συστημικής Αναπαράστασης & Εργαστήριων Προσωπικής Ανάπτυξης. Γράφει διηγήματα, μυθιστορήματα και εργασίες αυτογνωσίας, μελετώντας το τρίπτυχο Σώμα – Πνεύμα – Ψυχή.
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 