Άμυνες – Ζαφειρία Μαμάτση

Άμυνες

 

Ήσουν αλλιώς

Θυμάσαι;

Χαμογελούσες

Δίχως να φοβάσαι

Ονειρευόσουν

Δίχως να απολογείσαι

Αγαπούσες

Δίχως να πληγώνεις.

Μα τώρα

Άμυνες κρατάς…

Σε κάθε βήμα

Σε κάθε λέξη

Σε κάθε άνθρωπο

Που πλησιάζει

Λίγο πιο κοντά σου…

Εσύ Απομακρύνεσαι!

Καταλαβαίνω…

Δύσκολα εμπιστεύεσαι.


 

Απών

 

Το άρωμά σου

Αφημένο στα σεντόνια

Πάνε δυο μέρες

Που έφυγες μακριά.

Άδειο το σπίτι

Και η φωτιά

Στην παγωνιά ανάβει

Μα ζεστασιά δεν νιώθω.

Μου λείπεις…

Τον ήχο της φωνής σου

Αναζητώ…

Σιωπή παντού!

Το χρώμα των ματιών σου

Γυρεύω…

Σκοτάδι παντού!

Την αγκαλιά σου

Αποζητώ…

Παρούσα η απουσία.


 

Εξομολόγηση

 

Αναρωτήθηκες ποτέ

Ποιος είσαι

Τι κάνεις

Πού πηγαίνεις…

Κοίταξες με προσοχή

Το είδωλό σου

Στον καθρέφτη;

Είχες τη δύναμη

Να ρίξεις μια ματιά

Πίσω από το προσωπείο;

Αυτό που αλλάζει,

Αυτό που κρύβει αλήθειες…

Όχι για να μάθουν

Οι άλλοι…

Μα για να ξέρεις εσύ!


 

Κλέφτες κι αστυνόμοι

 

Άγρυπνος μένεις

Φυλάσσοντας τα τείχη

Για τα χρώματα

Μιας σημαίας

Για το όνομα

Μιας πατρίδας

Καλός λέγεσαι

Τους κακούς

Σαν απωθείς.

Κι εμείς τρωγόμαστε

Μεταξύ μας..

Δρόμο ανοίγοντας

Στον αληθινό εχθρό.

Αυτόν που καραδοκεί

Αυτόν που απαιτεί

Αυτόν που παίρνει.

Ουρανός γαλανός

Ήλιος ζεστός

Ήρεμη θάλασσα..

Κληρονομιά προγόνων

Ιστορία βαριά

Βαμμένη με αίμα αγώνων.


Ζαφειρία Μαμάτση 


Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s