..Εμείς εδώ είμαστε όταν τα συστήματα εξουσίας και παραγωγής συγκλονίζονται σαν χάρτινοι πύργοι, σαν Βαβέλ…

Κρεμασμένοι στα βράχια της Βαλκανικής, ατενίζοντας το χάος…
Ποιος θα το περίμενε το πολυαναμενόμενο έτος 2020 και πολλά υποσχόμενο ότι θ’ αρχίσει να μας θερίζει με το δρεπάνι του Ακατανόμαστου χωρίς αναπαμό και χωρίς διακρίσεις… Χτυπώντας στην καρδιά του πλανήτη μας, στην Κίνα, απλώθηκε ο τρόμος διακτινισμένος σ’ όλα τα σημεία του Ορίζοντα…
Ποιος φανταζόταν να δούμε στις οθόνες των απανταχού T.V. μεγαλουπόλεις όπως το Παρίσι με το σύμβολο του, τον πύργο του Άιφελ έρημο, το city του Λονδίνου με σχεδόν σταματημένο το Big Ben, το Κολοσσαίον στη Ρώμη εγκαταλελειμμένο, το Central Parc στη
Νέα Υόρκη κλειστό, ακόμη και την Πέτρα της Μέκκας αποκλεισμένη από πιστούς όπως άλλωστε και το Βατικανό και αλίμονο ο Πανάγιος Τάφος στα Ιεροσόλυμα…
Μέσα σ’ όλα αυτά τα διάσημα και φοβερά στέκει η Ακρόπολη μας αιώνια κι αγέρωχη μες
στην μακραίωνη ιστορία της σύμβολο ελληνικό σεμνά στο κέντρο ενός παγκόσμιου χαμού… Κι αν έχει δει καταστροφές και βαρβαρικές ορδές να τη λεηλατούν, αλλότριες εξουσίες να την κατακτούν, να την κομματιάζουν και να την πουλούν στις διεθνείς αγορές των κάπηλων και κάλπικων δυναστών του κόσμου…
Πολυεθνικοί κολοσσοί παντού κλειστοί κι άνθρωποι; Αντί να πανηγυρίζουν μια τέτοια αναπάντεχη σαρωτική νίκη ενάντια στο παγκόσμιο κατεστημένο, κρύβονται στις τρύπες τους χειραγωγημένοι εικονικά από αόρατα κέντρα εξουσίας… Θέλει πολύ νοσηρή φαντασία ν’ αποκαλείς την ελευθερία σου επιτέλους τρόμο και φόβο! Μη χάσομε τι; Το ψεύτικο κουκούλι που μας τυλίγει και δεν μας αφήνει να δούμε τις αμείλικτες αλήθειες τούτου του κόσμου, τα δεσμά μας που σπάσαν σε χίλια κομμάτια… Συνωμοσιολαγνεία, αόρατοι εχθροί, δικαιώματα που ακυρώνονται για τη συλλογική ασφάλεια υπό το βάρος της έκτακτης ανάγκης, όλα ένας αχταρμάς στο κεφάλι μας…
Ευχάριστη έκπληξη είναι η παράπλευρη ωφέλεια από την καραντίνα και η ανάνηψη του πλανήτη μας από τη μόλυνση της κατασπατάλησης των ενεργειακών αποθεμάτων… Ας το χαρούμε κι ας το αξιοποιήσομε εδώ και τώρα…
Εμείς εδώ είμαστε όταν τα συστήματα εξουσίας και παραγωγής συγκλονίζονται σαν χάρτινοι πύργοι, σαν Βαβέλ…
Θρηνούμε, βέβαια, χαμένες αγάπες και χρόνους χαμένους στο Άπειρον… Ο Θρήνος στα καθ’ ημάς άρχισε πριν ακόμη μπει το νέον έτος σαν τους Δαναούς δώρα κομίζοντες… Πόνος ατελείωτος για το συνθέτη που συντρόφευσε τα νιάτα μας στη Μεταπολίτευση, τον μεγάλο Μικρούτσικο, τον τραγουδοποιό που διασκέδασε τις αγωνίες μας, τον Μαχαιρίτσα, την ποιήτρια Αγγελάκη – Ρουκ και την Κική Δημουλά που χάιδεψαν τα φυλλοκάρδια μας και τα ψυχανεμίσματα των γόνιμων χρόνων. Τον Περικλή Κοροβέση που οι Ανθρωποφύλακες του καίγονται στα Τάρταρα και το σύμβολο Αντίστασης στο Φασισμό, το Μανώλη Γλέζο μας… Κι άλλους που έφυγαν άξαφνα και χάθηκαν… γιατί όχι κι ο ηθοποιός Βουτσάς που διασκέδαζε τη χρόνια θλίψη μας επίμονα…
Κρεμασμένοι στα βράχια της Βαλκανικής, ατενίζοντας το χάος, μηρυκάζομε τους μύθους μας όπως του Σίσυφου που μας ξαναρίχνει εκεί απ’ όπου αρχίσαμε…
Χωραφάκια Ακρωτηρίου Χανιά, 13 Απριλίου 2020
Μαιριλή Κορφιάτη
Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος…
Μαζί με τις ευχές μας για καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα, σας καλούμε να ξεφυλλίσετε το πρώτο (δοκιμαστικό) τεύχος του ηλεκτρονικού μας περιοδικού. Η φωτογραφία στο εξώφυλλο είναι της Αθηνάς Γαλανάκη.
Γράφουν οι: Αθανασάκη Άρια, Αθανασόπουλος Νάσος, Βεριβάκη Χριστίνα, Δασκαλάκη Μαρία, Κακάρογλου Λεωνίδας, Κατζουρού Τώνια, Κατσικανδαράκη Μαρία, Λουλαδάκη Αργυρώ, Λούντζης Γιώργος, Μιχελογιάννης Σήφης, Μπεμπλιδάκη Αγγελική, Τσαντής Χρήστος, Χατζηαποστόλου Μαρία, Χορομίδου Δανάη και Χουρδάκη Ανδρομάχη.
Περιέχει ακόμα κείμενα των: Νικηφόρου Βρεττάκου, Γ. Τσουκαλά, Κ. Παλαμά, Α. Αμιέλ, Ο. Ουάιλντ, Καβάφη και Καρούζου.
Μπορείτε εδώ να διαβάσετε ή και να κατεβάσετε δωρεάν το τεύχος:
Ραδάμανθυς – Τεύχος 1 – Απρίλης 2020