Η Κωνσταντίνα Χαριτάκη μιλά για το βιβλίο της Χαρίκλειας Ντερμανάκη*
«Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν»
«Υπέροχες ιστορίες, τόσο καλογραμμένες και τόσο αληθινές, όσο αληθινές είναι και οι ηρωίδες τους…»
Είναι χαρά και τιμή, που καλούμαι να μιλήσω για το βιβλίο της Χαρίκλειας, τις «Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν». Είμαι η Χαριτάκη Κωνσταντίνα – Μηχανολόγος Μηχανικός, αλλά θα σας μιλήσω ως απλός αναγνώστης για τις ιστορίες που η Χαρίκλεια, θέλησε να μοιραστεί μαζί μας. Ιστορίες μικρές, από αυτές τις αληθινές, σαν τις αγάπες που σε γλυκαίνουν δίχως να σε λιγώνουν, που σε χορταίνουν δίχως να σε μπουχτίζουν, κάτι σαν τον μπακλαβά της Αννέζας της Σμυρνιάς.
Ιστορίες γυναικών που είτε έζησαν στη σκιά ενός άντρα ή βρήκαν την πραγματική αγάπη στα χέρια του που ήξεραν και έβρισκαν μοναχά τους τον δρόμο. Η ιστορία όμως ενός άντρα, ξεχωρίζει μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου, του Νικολή, όπου αμούστακο παλικαράκι, με τη γεύση από το γάλα της μάνας του ακόμη στα χείλη του, πήρε το μακρύ ανηφορικό δρόμο της μετανάστευσης προς την Αμερική, για να γυρίσει έπειτα από μια δεκαετία, για να γευτεί την απογοήτευση από το προξενιό που του έκαναν, αφού «άλλη του δείξανε και άλλη του μπήξανε». Θύμα ο ίδιος, αφού στα 25 του χρόνια ήταν ήδη χήρος. Τότε ήταν που αποφάσισε να πάει να πολεμήσει στα βουνά της Μακεδονίας, για να γυρίσει ακρωτηριασμένος και να κάνει ένα δεύτερο γάμο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία….
Μέσα από αυτές τις σελίδες, βλέπουμε τον θεσμό του προξενιού και του γάμου, περασμένων δεκαετιών, όχι απαραίτητα πολύ μακρινών, σαν αυτό της Μαργαρίτας, όπου η κλειστή κοινωνία της Θεσσαλίας, δεν την άφησε ν’ ανθίσει, αλλά την εγκλώβισε σ’ ένα χρυσό κλουβί που έκλεινε τα στόματα, χρυσό κλουβί που εν τέλει μετατράπηκε σε πραγματική φυλακή. Σαν το προξενιό της Κωστούλας, που ακάτεχη, ορφανή και φτωχιά, βρήκε την αληθινή αγάπη στο πλάι του κατά πολύ μεγαλύτερού της, Παντελή.
Ιστορίες γεμάτες αγάπη. Αγάπη από τις γιαγιάδες, αγάπη για τις γιαγιάδες, είτε καταφέραμε να την εκφράσουμε όταν τις είχαμε κοντά μας, είτε εκφράστηκε όταν πια δεν ήταν δίπλα μας, αλλά παραμένουν για πάντα στην καρδιά μας.
Ιστορίες γυναικών, που δέχονταν τη βία των αντρών, είτε λεκτική, είτε σωματική, γιατί πίστευαν πως με αυτό τον τρόπο τις αγαπούσαν, ή πίστευαν πως και οι ίδιες τους αγαπούσαν.
Με κάποιες από αυτές ίσως να ταυτιστούμε, κάποιες άλλες να μας θυμίσουν περιπτώσεις γυναικών από το οικείο μας περιβάλλον ή ακόμη κι εκείνες τις δυσάρεστες περιπτώσεις που ακούμε στα δελτία ειδήσεων.
Το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται οι γυναίκες αυτές και ζουν τις ιστορίες τους, ποικίλη, όπως και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής τους. Δυσκολίες πίσω από τον τοίχο της εικονικής πραγματικότητας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή πίσω από τα μικρά παράθυρα στα σοκάκια της πόλης. Έχετε αναλογιστεί ποτέ, ποιες και πόσες ιστορίες κρύβονται πίσω απ’ τα παράθυρα και τους τοίχους; Γυναίκες που ζουν δίπλα μας, ανάμεσα μας και δεν τολμούν να απολαύσουν ένα κουραμπιέ πασπαλισμένο με μπόλικη άχνη ζάχαρη. Όπου ζάχαρη, βάλτε «όνειρα». Δεν έβαλαν ζάχαρη στον κουραμπιέ, ούτε καν λίγο μέλι στον καφέ, έγιναν σκληρές για να καταφέρουν να αντέξουν, γιατί δεν κατάλαβαν ποτέ τι είναι πιο σημαντικό, «να αγαπάς» ή «να σε αγαπούν».
Υπέροχες ιστορίες, τόσο καλογραμμένες και τόσο αληθινές, όσο αληθινές είναι και οι ηρωίδες τους. Ηρωίδες αυτές που παλεύουν με τον καρκίνο, ηρωίδες αυτές που γεννήθηκαν σε αντρικό σώμα ενώ ένιωθαν γυναίκες, ηρωίδες αυτές που ενώ χρωστάνε δύο ενοίκια, συνεχίζουν τον αγώνα της ζωής, με χαμόγελο και αξιοπρέπεια. Ηρωίδες που είχαν αποκούμπι εκείνο το κορμί του συντρόφου τους και γέρασαν μαζί του με αγάπη ή και αυτές που είχαν για στήριγμα μονάχα τον ίδιο τους τον εαυτό.
Αγαπημένη μου Χαρίκλεια, όλοι εμείς σ’ ευχαριστούμε για τις «Ιστορίες που δεν ήθελαν να μεγαλώσουν», μας δίνουν τη δύναμη να βγάλουμε ένα ονειράκι από το πακέτο για να το κάνουμε παντιέρα – όπως μας προτρέπεις – και να αρμενίσουμε! Θα θέλαμε από εσένα κι άλλες ιστορίες, μικρές ή μεγαλύτερες, δεν έχει σημασία. Ιστορίες που ξέρεις να τις προσεγγίζεις με τρόπο μοναδικό και γλυκό, όπως εκείνον τον μπακλαβά. Σου εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο στις ανοιχτές θάλασσες που όλο και λιγοστεύουν, όπως εύστοχα μας λες.
Κωνσταντίνα Χαριτάκη
*Η Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΤΕΙ Κωνσταντίνα Χαριτάκη, συγγραφέας του μυθιστορήματος «Σημείο Μηδέν», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς, μίλησε στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου, που έγινε στην αίθουσα του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Βρυσών Αποκορώνου, στις 31/7/2019. Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης, ενώ μίλησαν ακόμα η Άννα Μουσογιάννη πολιτισμολόγος-αρθρογράφος, ο Χρήστος Τσαντής, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς και η συγγραφέας του βιβλίου Χαρίκλεια Ντερμανάκη.
ΦΟΡΜΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ
Τιμή βιβλίου: 11,90 (περιέχει και το ΦΠΑ)
- Αγορά με εξόφληση μέσω τράπεζας: κόστος αποστολής 2,90 ευρώ.
- Αγορά με αντικαταβολή: κόστος αποστολής 5,00 για την Κρήτη, 6,00 για την υπόλοιπη Ελλάδα. (Ισχύει για παραγγελίες με συνολικό βάρος έως 2 κιλά).
- Λογαριασμός κατάθεσης:
–Εθνική: 489/006615-04
και IBAN GR95 0110 4890 0000 4890 0661 504
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ
Τηλέφωνο: 6983 091058
email: ekd.radamanthys@gmail.com
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 