Δίχως μια ανάσα φωτός,
τα φτερά της τόσο λαμπερά…
τα χρώματα της τόσο φωτεινά …
Έκανες το πρώτο βήμα,
έπειτα και το δεύτερο,
στο τρίτο αντιλαμβάνεσαι ότι τα πόδια σου ασυνείδητα την κυνηγούν …
όμως όσο εσύ την πλησιάζεις,
εκείνη απομακρύνεται περισσότερο…
Ξαφνικά, κουράζεσαι, σταματάς για μια στιγμή…
και εκείνη ήδη έχει χαθεί απρόσμενα…
Κοιτάς γύρω σου και καταλαβαίνεις ότι:
ΕΣΥ είσαι χαμένος στη μέση του πουθενά…
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 