Οικονομικός πόλεμος

Η ευρωζώνη στραγγαλίζει την Ελλάδα – Δεν θα γίνουμε γερμανική αποικία

Η θηλιά στο λαιμό ενός ολόκληρου λαού και ο στραγγαλισμός της ελληνικής οικονομίας, η απαίτηση για πλήρη πολιτική και κοινωνική υποταγή, είναι το αποτέλεσμα της ένταξης της χώρας στην ζώνη του ευρώ. Πλέον είναι φανερό σε όλους μας ότι το ιερατείο των Βρυξελλών αξιοποιεί τα εργαλεία νομισματικής και οικονομικής πολιτικής με σκοπό να επιβάλλει «λύσεις» οι οποίες το μόνο που διασφαλίζουν είναι τα υπερκέρδη των τραπεζιτών και του Γερμανικού κεφαλαίου στην Ελλάδα.

Η πολιτική της Γερμανίας οδηγεί την Ελλάδα σε ασφυξία, σε νέα ύφεση, λιτότητα και ανεργία

Η Ελλάδα όμως, που οι εταίροι της την έστησαν στο τοίχο μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, νομιμοποιείται πλέον να προβεί στις αναγκαίες κινήσεις και ενέργειες μαζί με όλες εκείνες τις χώρες που είναι διατεθειμένες, για τους δικούς τους λόγους, να συμβάλλουν στον απεγκλωβισμό της χώρας από το θανάσιμο εναγκαλισμό του γερμανικού ιερατείου.

Αν η Ρωσία και πολλές άλλες χώρες δεν μπορούσαν το προηγούμενο διάστημα για διπλωματικούς και πολιτικούς λόγους να υλοποιήσουν προγράμματα οικονομικής συνεργασίας σε ευρεία κλίμακα με τη χώρα μας, τώρα και αφού η Γερμανία επιμένει σε τελεσίγραφα μπορούν πλέον να το κάνουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα επιλέγει ιμπεριαλιστή, αλλά ότι ασκεί πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που αξιοποιεί τις ρωγμές και τις όποιες αντιθέσεις συμφερόντων υπάρχουν ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Δεν είναι παντοδύναμη η Γερμανία, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν τα κανάλια της διαπλοκής, ούτε και μονόδρομος για τη ζωή στην Ελλάδα η συμμετοχή μας στην ευρωζώνη. 

Το δημοψήφισμα έθεσε τα όρια υποχωρήσεων για την ελληνική κυβέρνηση. Το ηχηρό και αποφασιστικό «όχι» του ελληνικού λαού απέναντι στα τελεσίγραφα των Βρυξελλών είναι αυτή τη στιγμή το ισχυρότερο ατού της αλλά δεν είναι το μόνο.

Μας κήρυξε για άλλη μια φορά τον πόλεμο λοιπόν το Βερολίνο. Οικονομικός πόλεμος τώρα, και στον οικονομικό πόλεμο υπάρχουν οικονομικά «όπλα».

• Τα κεφάλαια γερμανικών συμφερόντων πρέπει να αντιμετωπίζονται ήδη, από λαό και κυβέρνηση, ως "όπλα" κατοχικού στρατού. 

• Οι συμφωνίες που έχουν υπογραφεί στο εσωτερικό με πολυεθνικές γερμανικών συμφερόντων πρέπει να εξεταστούν με μια νέα ματιά! 

• Έρευνες που αφορούν το όργιο σκανδάλων και διαφθοράς που προέκυψε στην Ελλάδα από παρεμβάσεις γερμανικών πολυεθνικών ομίλων χρειάζεται να επιταχυνθούν. 

• Να έρθει στο φως η σχέση του διεφθαρμένου παλιού πολιτικού κατεστημένου στην Ελλάδα, που εφάρμοζε πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις ευνοϊκές για τις γερμανικές τράπεζες, με τις εταιρείες "μεσάζοντες" που είναι ήδη αναμεμιγμένες σε σωρεία περιπτώσεων μίζας, ρεμούλας και εξαγοράς.

• Να μάθουμε που πήγαν και ποιοι καρπώθηκαν τα περίφημα "δάνεια" την ώρα που ο λαός μας συνωστιζόταν στις ουρές των ανέργων και των συσσιτίων. 

Η Ελλάδα έχει τα εργαλεία για να αντιμετωπίσει τους εκβιασμούς

1. Ο ελληνικός λαός σφαγιάστηκε όλα αυτά τα χρόνια για τη σωτηρία των τραπεζών. Έχει έρθει η ώρα να προχωρήσει η κυβέρνηση, για λογαριασμό του, στην αποκατάσταση μέρους αυτής της ζημιάς μέσα από την Εθνικοποίηση των συστημικών τραπεζών, πράξη που δεν έχει καμιά σχέση με κούρεμα καταθέσεων, όπως ψευδώς ισχυρίζονται. Ήρθε η ώρα να πληρώσουν αυτοί που κέρδιζαν από την κρίση όσο ο λαός μας μάτωνε στα κρεματόρια των μνημονίων.
2. Ενέργειες όπως η μονομερής διαγραφή μέρους, αν όχι όλου, του χρέους και η στάση πληρωμών απέναντι στους τοκογλύφους δεν μπορεί να μην συνδυαστούν από μία καμπάνια προβολής της διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων, των επανορθώσεων και της επιστροφής του αναγκαστικού κατοχικού δανείου το οποίο μας οφείλει η Γερμανία. 
3. Οι επιπτώσεις στα διεθνή χρηματιστήρια είναι ήδη ορατές (ακόμα κι αν συστηματικά αποκρύπτονται από τα κανάλια που αναπαράγουν τη γερμανική προπαγάνδα) και θα επεκτείνονται όσο κυλάει ο χρόνος, ενώ η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιήσει το βέτο που διαθέτει μπλοκάροντας αποφάσεις ζωτικής οικονομικής σημασίας για το τέταρτο Ράιχ.
4. Ο λαός μας έχει το σθένος να αντέξει στον πόλεμο φθοράς που μας κήρυξε η γερμανική ολιγαρχία. Η στάση της κυβέρνησης θα είναι καθοριστική για την εξέλιξη αυτής της μάχης, όμως όλες οι δομές κοινωνικής αλληλεγγύης, οι φορείς και οι συλλογικότητες που συνειδητοποιούν την κρισιμότητα των στιγμών πρέπει να κινηθούν χωρίς καθυστέρηση. Το σύνθημα «Κανένας μόνος του στην κρίση» ήρθε η ώρα, για όσους ακόμα περιμένουν, να συγκεκριμενοποιηθεί με μορφές δράσης που ανταποκρίνονται αλλά και ενισχύουν το λαϊκό αίσθημα.

Η Ελλάδα έχει τη δύναμη να σταθεί όρθια

Η Γερμανία και όλοι αυτοί που παριστάνουν ότι δήθεν νοιάζονται για την Ελλάδα διαιρούν για όλη μια φορά την Ευρώπη.

Η γερμανική πολιτική τακτική «εγκλωβίστηκε» στις δηλώσεις και στα τελεσίγραφα, που εκφώνησαν με ύφος αξιωματικών των Ες-Ες, οι διάφοροι «μικροί Σόιμπλε». Η στάση της όμως δεν αφήνει αδιάφορο τον υπόλοιπο κόσμο. Το έδειξε αυτό η πανευρωπαϊκή αλληλεγγύη η οποία εκφράστηκε με ηχηρό τρόπο το προηγούμενο διάστημα. Το έδειξε και η στάση πολλών ηγετών από ολόκληρο τον κόσμο που εκφράστηκαν ανοιχτά υπέρ της Ελλάδας.

Η Γερμανία δεν θέλει την Ελλάδα στο ευρώ! Θέλει την εξαγορά της για λίγα ευρώ, με  τις γερμανικές πολυεθνικές επιχειρήσεις να αλωνίζουν ασύδοτες. Θέλουν την Ελλάδα γρανάζι στην μηχανή της κερδοφορίας του γερμανικού κεφαλαίου, για αυτό και αντιδρούν με βίαιο τρόπο απέναντι στις προσπάθειες επανάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας. Για αυτό και οργανώνουν το οικονομικό σαμποτάζ σε βάρος της Ελλάδας και του λαού μας.

Η γεωστρατηγική θέση της χώρας μας, οι αναξιοποίητες ακόμα πλουτοπαραγωγικές της πηγές και κυρίως ο λαός της, οι επιστήμονες, οι φτωχοί, οι εργαζόμενοι, οι δημιουργοί, οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα αποτελούν το πιο ισχυρό κεφάλαιο και την καλύτερη εγγύηση για μια άλλη πολιτική και οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα.

Το κόστος της σύγκρουσης με την γερμανική ευρωζώνη είναι πολύ πιο μικρό από το κόστος που θα κατέβαλλε ο λαός και η χώρα εάν αποδεχόμασταν τα τελεσίγραφα. Και η σύγκρουση δεν σημαίνει απαραίτητα έξοδο από το ευρώ, αλλά μπορεί και να σημαίνει. Η ουσία όμως δεν είναι το ευρώ. Η ουσία είναι η ζωή και η προκοπή του ελληνικού λαού. 

©Χρήστος Τσαντής, Ιούλιος 2015