Σταγόνες Φώτης Αγγουλές.

Κάποτε που ξανάπαιζα στ’ ακρογιάλι,

γέμισα τις φούχτες μου θάλασσα,

και την άφηνα να πέφτει σταγόνα-σταγόνα.

Κάθε σταγόνα που έπεφτε τήνε βάφτιζα.

Όταν έπεσαν οι σταγόνες μου,

Είπε να τις ξαναμαζέψω από τη θάλασσα, μα δεν μπόρεσα.

Φώναξα τα ονόματά τους, μα καμιά δεν μ’ απάντησε,

και ξανακοίταξα πάλι τη θάλασσα θυμωμένος.

Αυτή, μου χαμογελούσε…

Μα πέστε μου σας παρακαλώ, σας αρέσουν τ’ αστέρια;

Πέστε μου, αρωτάτε στο δάσος,

το δέντρο που σας φιλέβει τον ίσκιο του, πως το λένε;   

  

Γιώργης Σιδέρης,  (1976). «Φώτης Αγγουλές». Αθήνα: Εκδόσεις Κέδρος.