Στο είχα πει πως όλα μένουν ίδια.
Είναι πάντα μες την πρώτη μας ματιά.
Στην καρδιά μας κρεμασμένα τα στολίδια
μπρος το τζάκι
μ’ αναμμένη τη φωτιά…
Τα τραγούδια μου σου είπαν την αλήθεια
κι αν φοβήθηκες, το κρίμα μου βαρύ,
με τα σύννεφα σου στέλνω
«καληνύχτα»
μια αγκαλιά να σε κρατήσει ως το πρωί..
«Να γελάς» μου είχες πει,
μα δεν το ξέρεις…
Πως χαμόγελο δεν ζει αν υποφέρεις.
Σαν φεγγάρι που γεμίζει και αδειάζει,
μα μισό εμένα πάντοτε μου μοιάζει..
Χ. Τσαντής
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 