(Σε ένα τραπέζι ο δραματικός και κωμικός συγγραφέας παίζουν σκάκι και μιλούν. Ο καθένας ας του ερμηνεύσει όπως θέλει).
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ροκέ!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Α, το είδες;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι εννοείς;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αν το ‘χες κάνει πριν μισή ώρα, θα ήταν πολύ καλύτερα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Το ροκέ είναι σαν την αλλαγή της ατμόσφαιρας σε ένα θεατρικό έργο. Δεν γίνεται όταν ‘’πρέπει’’, γίνεται όταν εξυπηρετεί τον συγγραφέα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία κουβέντα. Πού τη διάβασες;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πουθενά, εγώ τη λέω.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία, να τη κατοχυρώσεις γιατί μπορεί να στην κλέψει κανείς.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ποιος να τη κλέψει; Μόνο εσύ την άκουσες.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Εγώ μπορεί να την κλέψω. Μπορεί να τη βάλω σε καμιά κωμωδία.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δε νομίζω ότι θα ταίριαζε.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί… πολλοί όταν χάνουν σε ένα παιχνίδι το ρίχνουν στη φιλοσοφία.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν κάνω φιλοσοφίες και δεν παίζω για να χάσω.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Για να δούμε.
(Μικρή παύση)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί δεν μιλάς; Σου τελείωσαν τα επιχειρήματα;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι. Σκέφτομαι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Την επόμενη κίνηση;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι. Γιατί παίζω σκάκι αφού δε μ’ αρέσει.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Για να μιλάμε και για το θέατρο που σ’ αρέσει.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ως ένα βαθμό.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σε ποιον;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Στο βαθμό της κωμωδίας. Ρουά!
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Εμένα μου αρέσει σε όλους τους βαθμούς.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αχ… μου ξέφυγες. Δε γίνεται αυτό που λες.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί δεν έχεις γράψει ποτέ κωμωδίες.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ούτε Όπερες έχω γράψει ποτέ αλλά δεν σημαίνει ότι δεν μ αρέσουν.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: : Δεν έχει σχέση η Όπερα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πώς δεν έχει! Όπως δεν μπορώ να γράψω μία Όπερα, δεν μπορώ να γράψω και Κωμωδία. Αλλά δε σημαίνει ότι δε μου αρέσουν.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αν σου αρέσουν, γιατί δε δοκιμάζεις να γράψεις;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν νομίζω ότι έχω τέτοια διάθεση.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Οι περισσότεροι που γράφουμε κωμωδίες, σπάνια να είμαστε σε κέφια.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν έχει και την αίσθηση του χιούμορ.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ούτε εγώ έχω. Ρουά!
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι εννοείς;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν έχω αίσθηση δική μου τουλάχιστον.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι εννοείς δική σου;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν έχω δίκη μου αίσθηση του χιούμορ. Έχω αυτή του κόσμου.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δηλαδή;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ξέρω τι τους αρέσει. Τι θα ήθελαν να δουν.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Και φτάνει αυτό;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.. πιστεύω.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πολύ υποτιμάς την κωμωδία.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν την υποτιμάω. Ούτε αφορά μόνο την κωμωδία. Το δράμα, δηλαδή, δεν μόνο είναι για τη συγκίνηση;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι!
(Μικρή Παύση)
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί τόσο κατηγορηματική απάντηση;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Οι απαντήσεις εξαρτώνται από την ποιότητα της ερώτησης.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μα εγώ δεν ήμουν κατηγορηματικός. Ο πύργος σου δεν είναι καλά εκεί.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όσο είναι στη σκακιέρα μια χαρά είναι!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Θα μου πεις;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δε με αφήνεις να συγκεντρωθώ.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μια χαρά τα πας κι έτσι. Αν συγκεντρωθείς, δε θα μπορέσω να σε αντιμετωπίσω.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αυτό είναι κόλπο;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τότε θα σου πω, η ειλικρίνεια πρέπει να επιβραβεύεται.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ένα δράμα που έχει στόχο την συγκίνηση και μόνο μπορεί να μεταμορφωθεί, να γίνει σαπουνόπερα, μυθιστόρημα κ.α. Και δε νομίζω ότι είναι καλό τα θεατρικά έργα να μεταμορφώνονται στη μέση.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σε αυτό δε μπορώ να διαφωνήσω.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ρούα! Σε ωραία στιγμή έγινε.
(Ο Κωμικός συγγραφέας κοιτάει περίεργα)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λοιπόν για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ένα δράμα δεν έχει ένα στόχο μόνο. Ούτε η συγκίνηση, η λύπηση, το κλάμα ο κοινωνικός προβληματισμός είναι στόχοι του δράματος.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι είναι τότε;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μηχανισμοί!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι μηχανισμοί;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Για να πετύχει κάθε δραματικό έργο το σκοπό του. Ο σκοπός κάθε έργου είναι να φτάσει στη ψυχή του θεατή. Μόνο που το δραματικό έργο περνάει πιο πολύ από το αυτί του θεατή παρά από το χαμόγελο του.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Θες να μου το εξηγήσεις λίγο αυτό;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν μπορεί να μη το καταλαβαίνεις. Ένα μυαλό που γεννάει αστεία εκεί που δεν υπάρχουν, δεν μπορεί να καταλάβει κάτι τόσο απλό.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αν δε σε πειράζει επιμένω.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πολύ ωραία. Το να βλέπεις τα πράγματα με ένα μάτι είναι κακό. Δες στη σκακιέρα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ο Πύργος πάει μπρος-πίσω, μόνο ευθεία. Και ο Αξιωματικός μπρος–πίσω, μόνο διαγώνια.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν σε ρώτησα τι γίνεται στο σκάκι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δε μπορώ να φέρω ένα παράδειγμα;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Εντάξει.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λοιπόν, ο Πύργος και ο Αξιωματικός κάνουν μία πορεία μέχρι να σκοτωθούν. Αν και οι δύο έκαναν και τις δύο πορείες, θα έφταναν το στόχο πιο γρήγορα. Αν το στρατιωτάκι σου (του δείχνει) φτάσει στο τέλος της σκακιέρας τι θα το κάνεις;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Βασίλισσα!
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μπράβο! Η Βασίλισσα που μπορεί να πάει όπου θέλει. Αυτό είναι μια δική σου σκέψη, που είσαι άνθρωπος. Κανένας άνθρωπος δεν κινείται μόνο οριζόντια ή κάθετα ή διαγώνια.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σωστά.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αν το έκαναν αυτό τα έργα δεν θα είχαν κοινό. Όλοι, όσο απόλυτοι και να ‘ναι, μετά από καιρό θα βαριόντουσαν το ίδιο θέμα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία λοιπόν;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κάθε έργο έχει το σκοπό του, που μέσα από μηχανισμούς περνάει στο κόσμο. Υπάρχει ένα δράμα με κοινωνικούς προβληματισμούς κι ένα που αφορά μόνο έναν άνθρωπο.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τώρα, μία προσωπική ιστορία πόσο μας αφορά στο θέατρο; Κι εγώ φτιάχνω χαρακτήρες αλλά ποτέ δεν ασχολούμαστε με έναν. Ακόμα και οι μονόλογοι μιλάνε για πιο πολλά πρόσωπα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κι όμως δεν έχεις δίκιο. Αυτό το στρατιωτάκι ας πούμε…
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: (Κάπως έντονα) Ε, πάλι με το σκάκι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: δεν έχω τίποτα άλλο πιο κοντά αυτή τη στιγμή. Ρουά!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ααα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μα αφού εκνευρίζεσαι και δε κάθεσαι να με ακούσεις.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Καλώς.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λοιπόν, αυτό το στρατιωτάκι αν μπορούσε να μιλήσει τι θα έκανες.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Θα το πήγαινα στο τσίρκο.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πολύ παλιό αστείο.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν αστειεύτηκα. Ένα πιόνι που μιλάει θα άφηνε εκατομμύρια.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Άρα θα άκουγες την ιστορία του;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Μόλις παραδέχτηκες ότι θα άκουγες την ιστορία του.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πότε;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Θα το άφηνες να μιλήσει. Ενδεχομένως να σου έλεγε μόνο για το ίδιο. Ότι δεν του αρέσει που κάνει μόνο δύο συγκεκριμένα βήματα, ότι έχει φιλοδοξίες να φτάσει στο τέλος της σκακιέρας, πώς βρέθηκε εκεί και πολλά άλλα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία, ωραία, κέρδισες! Τη συζήτηση έτσι, όχι την παρτίδα!
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όλα στην ώρα τους.
(Μικρή παύση)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σε στεναχώρησα;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι. Καθόλου.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τότε;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σκέφτομαι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Γιατί παίζεις σκάκι;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι! Γιατί γράφω έργα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Να και οι υπερβολές.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Καθόλου. Ίσως πρέπει να ψάξω κι άλλες τέχνες.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πες μου, η συζήτηση ή το σκάκι σε πείραξε.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι, απλά φοβάμαι ότι δεν έχω σκοπό. Είχες δίκιο. Όμως εγώ δεν ξέρω γιατί το κάνω. Ξαφνικά το συνειδητοποίησα. Ας πούμε ο Αριστοφάνης ήθελε να σατιρίσει κάτι. Ο Μολιέρος να εκπαιδεύσει το κοινό. Ο Γκολτόνι να μεταφέρει κάποιες αξίες. Εγώ νόμιζα ότι απλά τους διασκεδάζω.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Και ποιος λέει ότι αυτό δεν είναι χρήσιμο; Μπορείς όμως να κάνεις κι άλλα πράγματα χωρίς να αλλάξεις είδος. Ή μπορείς και να αλλάξεις.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Εσύ γιατί δεν αλλάζεις είδος;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν έχει χρειαστεί. Αν νιώσω ότι δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς μου, θα το κάνω! Ρουά!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Εγώ δεν θα μπορούσα να γράψω δραματικά έργα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Να μην το κάνεις. Κι έπειτα γιατί κλείνεσαι σε αυτά τα δύο είδη. Υπάρχει το ιλαρόδραμα , ο μονόλογος, το μονόπρακτο, το μουσικό θέατρο τόσα άλλα… Να, δες και η σκακιέρα! Μπορείς να παίξεις ντάμα, τάβλι, να τη σπάσουμε στα δύο και να αρχίσουμε να χτυπάμε ο ένας τον άλλον… δεν είναι μόνο τα λευκά και μαύρα πιόνια!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πιστεύω ότι όλα αυτά τα λες από την ασφάλεια που βρίσκεσαι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ποια ασφάλεια.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Οι μηχανισμοί σου είναι εύκολοι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Οι μηχανισμοί μου;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι αυτούς που έχει το Δράμα.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πώς το λες με τόση σιγουριά;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Συχνά, λένε ότι η ζωή είναι κωμωδία αλλά είναι δράμα! Γιατί και όταν λένε ότι κάτι είναι κωμικό, το λένε στεναχωρημένοι. Ο καθένας λέει ‘’ζω το δράμα μου’’ ή ‘’αυτό είναι για γέλια’’, αλλά υπάρχει κοινώς παρονομαστής.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σωστό.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Άρα, στο δράμα αντιγράφετε τη ζωή. Εμείς, ναι μεν κάνουμε το ίδιο αλλά πρέπει να τους πείσουμε ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι διασκεδαστικό. Κάτι που αν το αντιμετώπιζαν στα αλήθεια, θα έμπαινε στη ψυχής τους σαν δράμα όχι σαν κωμωδία. Ρούα!
(Μικρή Παύση)
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι έπαθες;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τίποτα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν θες να μιλήσουμε άλλο;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κοίτα, ομολογώ ότι με στρίμωξες.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Με το ρουά;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι αυτό είναι πολύ απλό. Κοίτα…
(Κάνει κινήσεις στο σκάκι)
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν σε πιστεύω.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αυτό είναι το λάθος σου.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ποιο δηλαδή;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Έχεις μία αντίληψη για κάτι που και είσαι σίγουρος γι’ αυτό.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι…
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Δεν αλλάζεις γνώμη με τίποτα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όταν κάποιος σου λέει ότι δεν είναι έτσι, χωρίς να το σκεφτείς διαφωνείς αμέσως. Όταν όμως σου δείξει τον τρόπο, απορείς πώς δεν το σκέφτηκες.
(Μικρή Παύση)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Έχω άδικο;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Υπέροχα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Φαντάζομαι ότι δεν αναφέρεσαι μόνο στο σκάκι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ήμουν βέβαιος.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ρουά!
(Παύση)
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αυτό το παιχνίδι παρατράβηξε.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Υπομονή!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Και με αυτό που μου είπες τι εννοούσες;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Εσύ έβαλες το Δράμα και την Κωμωδία απέναντι και αποφάσισες με τι τρόπο μιμείται το καθένα τη ζωή!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σκέφτηκες ότι ίσως και να είναι η ζωή που μιμείται την τέχνη;
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πώς δηλαδή;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πριν, παραδέχτηκες ότι δεν υπάρχει μία μόνο οπτική.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όλοι αυτοί που ανέφερες, ζουν το δράμα ή την κωμωδία τους, έχουν άλλα συναισθήματα αλλά διαλέγουν ένα σενάριο για να ζήσουν που πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Σωστό αυτό.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Πολλές φορές υποκρίνονται τους χαρούμενους, τους λυπημένους, τους φοβισμένους και πολλά άλλα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : Φοράνε τα ρούχα που θεωρούν ότι ταιριάζει, διαλέγουν το σκηνικό, το μακιγιάζ, στήνουν τα πράγματα όπως νομίζουν.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όποιο τελικά και να είναι το αποτέλεσμα έρχεται και η αυλαία. Στις περιπέτειες τους, σε ό,τι σενάριο έχουν φτιάξει ακόμα και στη ζωή τους.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ναι.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Άρα, πώς ξέρεις αν τους μιμούμαστε εμείς ή αυτοί; Το σκάκι αναφέρει τους βαθμούς των στρατιωτικών αλλά και πόσοι στρατιωτικοί δεν έπαιξαν σκάκι; Ξέρεις από πού άρχισαν οι στρατηγικές πολέμου.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι!
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ματ!
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Τι;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κοίτα…
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όντως..
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ωραία.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Κέρδισες..
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Είχα χάσει πριν ώρα.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Με κοροϊδεύεις;
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Καθόλου. Στο τελευταίο σου ρουά. Κοίτα.
(Τα ξαναστήνει όπως πριν)
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ήσουν απορροφημένος ότι έχεις δίκιο που δεν το δες.
ΚΩΜΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Και πάλι εσύ κέρδισες.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Όχι νομίζω ότι το Πατ… είναι προτιμότερο. Έχουμε κι άλλες παρτίδες μπροστά μας.
(Αυλαία)
Διαβάστε περισσότερα: https://ekdoseis-radamanthys.webnode.gr/products/panagiotis-zafeiris-rota-to-paramythi/
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 