Μια εμβληματική μορφή για τα Χανιά, τόσο για τη λογοτεχνία όσο και τον κινηματογράφο.
Δεν ξέρουμε πού σταματά ο χρόνος όταν τον κοιτάς κατάματα.
Ξέρουμε όμως πώς γίνεται διάφανος όταν περνά από τη ματιά σου.
Λεωνίδα, δεν ήρθε ακόμα η ώρα για αποχαιρετισμούς.
Στεκόμαστε στο φως που άφησες πίσω σου και αναρωτιόμαστε, όπως στους τίτλους τέλους μιας αγαπημένης ταινίας: ήταν ζωή αυτό που είδαμε ή μήπως το όνειρο που προβάλλει το φως, εκεί λίγο πριν σβήσει το καρέ;
Στον «Χρόνο Διάφανο», περπάτησες με τη σιγουριά εκείνου που δεν βιάστηκε ποτέ να φτάσει – μόνο να δει. Να δει πίσω από τις λέξεις, πίσω από τα πλάνα, πίσω από τις σκιές που πέφτουν στους τοίχους του σινεμά και της ζωής. Μέσα από το «Ημερολόγιον Ατομικόν Γεωργίου Κακάρογλου», μας γύρισες πίσω – στη Σμύρνη, στο Σαλιχλί, στην απώλεια, στη ρωγμή του τόπου και της ιστορίας. Δεν έγραψες απλώς για τον πατέρα σου. Τον άκουσες. Τον έντυσες με τον χρόνο και τη σιωπή. Κι έτσι, η Ιστορία έγινε ανθρώπινη. Έγινε κρυφή προσευχή – όχι κραυγή.
Κι εκεί, στο «Λευκό του βυθού», κολύμπησες βαθιά. Στο βάρος των ημερών, στο απόσταγμα των λέξεων. Δεν σε ένοιαζαν οι θορυβώδεις αλήθειες. Μόνο οι ψίθυροι που αφήνει το βυθισμένο φως, όταν παύει να μιλά και αρχίζει να θυμάται.
Λεωνίδα,
μας δίδαξες πως ο χρόνος δεν μετριέται – διαστέλλεται. Μας δίδαξες πως το βλέμμα μπορεί να γίνει καταφύγιο, η σιωπή μαρτυρία, η τέχνη πράξη μνήμης. Κι εμείς που σε διαβάσαμε, που σε ακούσαμε, που σε ζήσαμε – κρατάμε αυτό που άφησες: τα ίχνη της ποίησης μέσα στον βυθό, μια δέσμη φωτός από έναν προβολέα στην αίθουσα που ζεσταίνει η ξυλόσομπα, μία ανάσα πίσω από τα ποιήματα.
Σ’ ευχαριστούμε, φίλε Ποιητή.
Ο Λεωνίδας Κακάρογλου (1952–2025) ήταν μια πολυσχιδής φυσιογνωμία της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας και του πολιτισμού, με ισχυρή παρουσία τόσο ως ποιητής και μυθιστοριογράφος όσο και ως υπέρμαχος του κινηματογράφου, ιδιαίτερα στα Χανιά, και αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα, ενώ το ποιητικό του έργο χαρτογραφεί βιωματικές πορείες και συλλογικές μνήμες.
Γεννήθηκε το 1952 στα Χανιά και σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Ε.Μ.Π. Καταγόταν από το Σαλιχλί της Μικράς Ασίας. Πολλά έργα του κυκλοφορούν, ενώ ήταν και υποψήφια για τα Κρατικά Βραβεία. Μετά από τη δημιουργία των Εκδόσεων Ραδάμανθυς το 2016, συνεργαστήκαμε σε τρία σημαντικά βιβλία: την επανέκδοση της ποιητικής συλλογής του «Στο Λευκό του Βυθού», το συγκλονιστικό «Ημερολόγιο Γεωργίου Κακάρογλου – Εν Σμύρνη 1918-1919», καθώς και στο βιβλίο του «Χρόνος Διάφανος – 40 χρόνια Κινηματογράφος». Ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ έργα του ανέβηκαν και στο θέατρο. Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο, ενώ έβαλε τις βάσεις με το έργο και τις ιδέες του για την άνθιση του κινηματογράφου στα Χανιά, καταθέτοντας συγκεκριμένες προτάσεις και προϋπολογισμούς για τη δημιουργία κινηματογραφικού φεστιβάλ. Υπήρξε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Κινηματογράφου «Κήπος» στα Χανιά, οργανώνοντας προβολές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Ίδρυσε και συμμετείχε ενεργά στον Κινηματογραφικό Όμιλο Χανίων, καθώς και στη διοίκηση της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας και στην ομάδα Studio Παράλληλο Κύκλωμα στην Αθήνα. Διοργάνωσε κινηματογραφικά και μουσικά φεστιβάλ, όπως «Εβδομάδες Ελληνικού Κινηματογράφου» και το «Βωβός Κινηματογράφος και Μουσική επί Τόπου». Συνεργάστηκε, επίσης, με το Porto Veneziano Hotel, διοργανώνοντας βραδιές πολιτισμού στην φιλόξενη αυλή του ξενοδοχείου στο Ενετικό Λιμάνι των Χανίων.
Έφυγε στις 15 Ιουνίου 2025, σε ηλικία 73 ετών
Χρήστος Τσαντής
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 