ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ «ΗΛΙΟΣ & ΘΑΝΑΤΟΣ»

Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς σας προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Αριστείδη Δασκαλάκη «Ήλιος & Θάνατος», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Agrafina. Η παρουσίαση θα γίνει το ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2026, στις 7 μ.μ., στις Εκδόσεις Ραδάμανθυς (Γεωργίου Ξέπαπα 7, Χανιά).

Θα μιλήσουν για το βιβλίο οι:

Βασίλης Φουντουλάκης, φιλόλογος, δημοσιογράφος

Αριστείδης Δασκαλάκης, συγγραφέας του βιβλίου

Χρήστος Τσαντής, υπεύθυνος των Εκδόσεων Ραδάμανθυς

Θα απαγγείλουν οι:

Βικτώρια Καφετζίδου, εκπαιδευτικός

Έλλη Τσατάλα, καθ. Αγγλικής Φιλολογίας

Λίγα λόγια από τον συγγραφέα

Η συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας δεν είναι τίποτα άλλο και τίποτα διαφορετικό από τα συναισθήματα που μπορεί να νιώσετε και τα βιώματά σας, μέσα απ’ το περίεργο ταξίδι της ζωής. Η πρόθεσή μου άλλωστε, δεν είναι να ονομαστώ ποιητής, μα ούτε και του λόγου καλλιτέχνης. Απλά μέσω της ποίησης βρήκα τον δρόμο να εκφράσω ανθρώπινες στιγμές, ανησυχίες και όλα τα όμορφα και τα άσχημα που στο πέρασμα του χρόνου την εικόνα και την ψυχή μας σμιλεύουν. Όλα αυτά δηλαδή, που άλλοτε σαν το ζεστό του Ήλιου φως τα βλέπουμε και χαρές μας πλημμυρίζουν και άλλοτε μαύρα σαν το σκοτάδι με θλίψη μας γεμίζουν.

Ο Αριστείδης Δασκαλάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1976. Είναι απόφοιτος του Πολυτεχνείου Κρήτης και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών από το ίδιο ίδρυμα. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Η ποιητική συλλογή «Ήλιος & Θάνατος» αποτελεί το πρώτο συγγραφικό του έργο, το οποίο έλαβε μέρος στον «11ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης Κ.Π.Καβάφη», όπου διακρίθηκε με τιμητικό βραβείο γραφής. Ακόμη, το 2025, συμμετείχε και διακρίθηκε με Αριστείο Χρυσής Πένας στον 9ο λογοτεχνικό διαγωνισμό U-Write του iTravel poetry.

ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ

Περασμένες 03.00 με δυο ποτήρια πάνω στο τραπέζι,

σε σάλα πένθιμη βυθίζεται σήμερα η χαρά μας

στο πικάπ μια μουσική σε ρυθμούς 3/4 να παίζει,

το τελευταίο βαλς σαν θα χορέψουμε απόψε

του έρωτά μας.

Τα βήματα του αποχαιρετισμού ας κάνουμε χορό

παρέα,

με οίνο πικρό μεθύσαμε τα όνειρά μας,

σαν σβούρες λύπης στροβιλίζονται όλα στον αέρα,

με ένα μειδίαμα η θλίψη κερνάει πάλι τα ποτά μας.

Και αυτή η σάλα πλέον μου μοιάζει,

σαν από μάρμαρα κατάλευκα να ’ναι φτιαγμένη,

με κρίνους και σπαθίφυλλα ως είναι στολισμένη,

τον θάνατο του έρωτά μας μοναχά κοιτάζει.

Τα φώτα κλείνουν το τέλος πλησιάζει,

η μουσική σταμάτησε να παίζει

και τα ποτήρια μας άδεια πάνω στο τραπέζι.

Το τελευταίο βαλς χορέψαμε απόψε του έρωτά μας.

Σχολιάστε