Θαρρώ πως ήτανε ο χρόνος ταμένος
να ζωγραφίσει τις μικροχαρές αυτές
πάνω στα δικά μου ηλιοτρόπια...
Μαρία Δημοτάκη
Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς και το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας, παρουσιάσανε την πρώτη ποιητική συλλογή της Μαρίας Δημοτάκη, τη Δευτέρα 20/11/2023 , στον πολυχώρο των εκδόσεων στα Χανιά (Ξέπαπα 7).
Τη συλλογή παρουσίασε η λογοθεραπεύτρια Λαμπρινή Νικηφοράκη
Διαβάσανε ποιήματα οι:
Στέλλα Δημοτάκη, μαθήτρια Β΄ Λυκείου, Ρουμπίνη Φουντουλάκη, ελεύθερη επαγγελματίας
Κατερίνα Κατσικογιάννη, φιλόλογος, Κατερίνα Στρατουδάκη, ολιστική θεραπεύτρια
Ευαγγελία Μπεχλιβανάκη, νοσηλεύτρια, Σταυρούλα Ριτζάκη, νοσηλεύτρια
Μιχάλης Μηνάς, σκηνοθέτης, Βάσω Καρτσωνάκη, εναλλακτική θεραπεύτρια
Μαρία Σκουνάκη, φιλόλογος, και η ποιήτρια
Συνοδεύει με αρμόνιο η φιλόλογος Ντία Ξανθίδου
Δείτε ΕΔΩ για παραγγελίες του βιβλίου
ή καλέστε στο 6983091058
Η Μαρία Δημοτάκη συμμετείχε σε πρόσφατο κύκλο του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας των Εκδόσεων Ραδάμανθυς. Διακρίθηκε σε πανελλήνιο Διαγωνισμό ποίησης και έργα της έχουν δημοσιευθεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό των εκδόσεων. Στην πρώτη της ποιητική συλλογή, καταθέτει την αλήθεια της, πότε με λυρισμό και πότε με σαρκασμό, ενώ οι στίχοι της έχουν να πουν κάτι και στις δικές μας στιγμές, στις στιγμές που «νιώθουμε…», Χρήστος Τσαντής, συντονιστής του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής και Αυτογνωσίας των Εκδόσεων Ραδάμανθυς.
Είναι κι αυτή η Πανσέληνος,
ολόγιομη όπως είναι,
θαρρείς πως σου χαρίζεται.
Νωρίς το πρωί και ακόμη να φύγει.
Λες και κάτι καρτερά…
Ακόμη λίγο, ψελλίζει.
Μέσα στα τόσα «νιώθω» της,
της λείπει ένα.
Κι ακόμη καρτερά…
Γεννήθηκα στα Χανιά της Κρήτης το 1977. Έχω τελειώσει τη νοσηλευτική και εργάζομαι στον τομέα της Υγείας. Αυτό με βοήθησε να «πράττω» τη λέξη φροντίδα, μα κυρίως να «βάζω» ψυχή σε αυτό που κάνω.
Γράφω για όσα νιώθω
και ακολουθώ την τέχνη αυτή,
μέσα από τις φλόγες που ξεσπούν κατά καιρούς,
μπροστά στα μάτια μου.
Γράφω για έναν ουρανό
γεμάτο σύννεφα και αστραπές,
αστραπές και σύννεφα
όλα σε τρελές εναλλαγές
μα και για τον ήλιο μου,
τον άθικτο.
Η ποίηση με βρίσκει στο άδειασμα,
μα συνάμα στο δόσιμο.
Με βρίσκει ακριβώς εκεί!
Στ’ αλάφρωμα!
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 