Γράμμα του Φαζίλ προς τους μεγάλους Με λένε Φαζίλ. Αυτό είναι το όνομά μου και δεν υπάρχει κανένας λόγος να σας δώσω τα υπόλοιπα στοιχεία μου. Αυτό που έχει ίσως κάποια σημασία είναι ότι ανήκω σε εκείνους που κατάφεραν να κάνουν το ταξίδι από το Αφγανιστάν ως την […]
Με το «Migozarad» στο σχολείο 150 μαθητές των Χανίων έχουν ήδη στείλει γράμματα και ζωγραφιές στον Φαζίλ Με αφορμή το διήγημα «ΓΡΑΜΜΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ», από το βιβλίο «MIGOZARAD» του Χρήστου Τσαντή, περισσότεροι από 150 μαθητές των Χανίων (3ο Γενικό Λύκειο, 10ο Δημοτικό Σχολείο, 19ο Δημοτικό Σχολείο, 11ο Δημοτικό Σχολείο, […]
Απόσπασμα από το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή «Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης». Ο μικρός πρίγκιπας επιστρέφει στη γη! Τα τριαντάφυλλό του μαραίνεται και η ισορροπία του κόσμου κινδυνεύει. Ό,τι συμβαίνει στον πλανήτη του, επιδρά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι ήρωες του Καζαντζάκη δεν θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Ανταποκρίνονται στο κάλεσμα και φεύγουν απ’ τα βιβλία τους για να βοηθήσουν. Η περιπέτειά τους μεγάλη, καθώς θα χρειαστεί να ανέβουν στις βουνοκορφές της Κρήτης, να προσπεράσουν τα εμπόδια, να βγουν με την «Οδύσεια» στη μεγάλη θάλασσα. Την ίδια στιγμή δυο φίλοι, αναζητώντας την προσωπική τους αλήθεια, αποφάσισαν να ενσαρκώσουν ρόλους μέσα από ένα θεατρικό παιχνίδι. Ο ένας υποδύεται ήρωες του Καζαντζάκη και ο άλλος του Εξυπερύ. Έρχονται στο φως παιδικά βιώματα, συναισθήματα, προκαταλήψεις, στερεότυπα και συμπεριφορές που προβληματίζουν. Η προσπάθειά τους περνάει μέσα από το δρόμο της αναζήτησης! Δύο εμπνευσμένοι και πρωτότυποι μύθοι συνενώνουν τις παράλληλες ιστορίες που, σαν γέφυρες, συνδέονται στενά μεταξύ τους.
Κείμενα και εικόνες από τους μαθητές του Ε2 «Σκέφτομαι ότι το παιδί θα είχε μια καλύτερη ζωή από αυτή που είχε παλιά!! Αλλά μπορεί και όχι. Μάλλον αυτό το παιδί θα είναι σε μία πόλη της Ελλάδας και θα ψάχνει ένα καλύτερο αύριο, αλλά αφού είναι πρόσφυγας οι […]
Κείμενα από τους μαθητές του Ε1, του 19ου Δημοτικού Σχολείου Τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί των δύο τμημάτων της Πέμπτης Τάξης του 19ου Δημοτικού Σχολείου, προσέγγισαν με το δικό τους τρόπο το προσφυγικό ζήτημα. Συνομιλήσανε με τον Φαζίλ, τον πρωταγωνιστή της νουβέλας «Migozarad», του Χρήστου Τσαντή, διαβάσαν […]
Τα μουσεία μίλησαν για εκείνα που δεν λέγονται… και τα παιδιά ζωγράφισαν το μέλλον! Η μικρή Ραφαέλα έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να ντύσει την φίλη της και εκτός από ρούχα και υφάσματα, της χάρισε το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να της κάνει. Καθώς ολοκληρωνόταν ένας από […]
Από τους Συλλόγους Γονέων και κηδεμόνων 15ου Δημοτικού Σχολείου, 15ου , 34ου και 38ου Νηπιαγωγείων, καθώς και από το Σύλλογο Εκπαιδευτικών ΠΕ Χανίων (video)
«Θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν με τις αξίες της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της αγάπης προς τον άνθρωπο, να μάθουν να αντιμάχονται το μίσος και τη βία και να συμβάλλουν γενιά με γενιά στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου χωρίς πολέμους και προσφυγιά».
«Τα μάθια δεν καλοθωρούν στο μάκρεμα του τόπου, μα πλιο καλά και πλιο βαθιά θωρεί η καρδιά τ’ ανθρώπου», Βιτσέντζος Κορνάρος
«Είμαστε μαζί με τους ήρωές του στο θέατρο, στη Σελένα, στο Μεγάλο Κάστρο. Στο θέατρο να υποδυόμαστε ρόλους. Στο σπίτι του Κωνσταντή να βγάζουμε τα σώψυχά μας με ένα ποτήρι τσίπουρο. Τούρκοι μας κυνηγούν μαζί με τον μικρό πρίγκηπα και τον παπά Φώτη. Με τον καπετάν Μιχάλη και τον Ζορμπά κατηφορίζωμε την Σελένα και ξεγελώντας τους φρουρούς τρυπώνωμε στο Μεγάλο Κάστρο. Μα πιο πολύ είμαστε μέσα στο λατίνι που βολοδέρνει στην καταιγίδα, έρμαιο του ανέμου και της θάλασσας. Άφοβοι και μαζί σκιαγμένοι. Ένα βήμα δίπλα στον σκοπό μας και συνάμα τόσο μακριά…».
Επικοινωνία και αλληλεπίδραση Η ανθρωπιά είναι ο δρόμος που εσύ κι εγώ φτιάχνουμε μαζί! Μια ευκαιρία να προσεγγίσουμε, μέσα από το παιχνίδι και τη λογοτεχνία, ένα θέμα που πάντα ξεσήκωνε μεγάλες συζητήσεις στην Ελληνική κοινωνία, θα έχουμε αυτές τις ημέρες, μαζί με τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς στο […]
«Το Migozarad είναι ένα βιβλίο για την ανθρωπιά που μαζί της φέρνει και την ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο…» Μια συνάντηση αλληλεπίδρασης με αφορμή το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή Φωτογραφία εξώφυλλου: Αθηνά Γαλανάκη To βιβλίο «Migozarad» παρουσιάστηκε στο φιλόξενο χώρο της γκαλερί «Villa Des Arts» στα Χανιά στις […]
Θάλασσα κόκκινη και λάσπη στο βυθό,
το πέλαγος ξεχείλισε από αίμα,
σωσίβια, ρούχα και μανάδες στον αφρό.
Ο ήλιος τώρα… έφτασε στο γέρμα.
—-
Δεν είναι Έλληνες που χάθηκαν στα πλοία
-της Νέας Υόρκης η γραμμή έχει αλλάξει-
ούτε σκιές λησμονημένες στα ορυχεία.
Του Κάτω Κόσμου η εποχή έχει χαράξει.
—-
Κι αποξεχάστηκε στα σύνορα η μνήμη,
το φόρεμά της χάθηκε στο κύμα,
στη Χίο, στη Λαμπεντούζα και στη Σύμη,
κάποιος την είδε να κοιμάται σ’ ένα μνήμα.
Χανιά, 25 Σεπτέμβρη 2014
©Χρήστος Τσαντής
Το φόρεμα της μνήμης,
ποίημα από το βιβλίο «Migozarad», Χ. Τσαντής, Εκδόσεις Ραδάμανθυς
Δευτέρα, 27 Μαρτίου 2017, στις 8 το απόγευμα
Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή με τίτλο: «Migozarad», στη γκαλερί VILLA DES ARTS (Νεάρχου 37).
Συζήτηση για το βιβλίο:
– Αθανασία Κοκκινάκη, ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια
– Βίκυ Παπαναγιώτου, εκπαιδευτικός, και ο συγγραφέας
Οι νότες του βιβλίου, από τους μουσικοπαιδαγωγούς:
Μέρος 1ο: Γιώργος Παυλάκης
Μέρος 2ο: Ελισάβετ Βερούλη
Δρώμενα και δραματοποιημένη αφήγηση:
Χριστίνα Δουλαβέρη, ηθοποιός
Η Ελπίδα Γρηγοράκη για το μυθιστόρημα του Γιώργου Ηλιάδη: «Τα δυο πουγκιά», Εκδόσεις Ραδάμανθυς
«…Οι διάλογοι είναι ζωντανοί, άμεσοι, προωθούν την εξέλιξη της υπόθεσης και προσδίδουν στο κείμενο παραστατικότητα και θεατρικότητα. Στη θεατρικότητα συμβάλλουν και τα πολλά πρόσωπα. Οι εναλλαγές και οι περιπλανήσεις τους ανανεώνουν το ενδιαφέρον στον αναγνώστη και παραπέμπουν σε πράξεις και σκηνές. Οι μετακινήσεις του αφηγητή και των ηρώων στο χώρο και στον χρόνο, καθώς και η ποικιλία των σκηνικών και του φόντου υποδεικνύουν και επιρροές από τον κινηματογράφο και τις τεχνικές του, όπως road movies και flash-back»…
Πολύκεντρο Νεολαίας Δήμου Ηρακλείου (Ανδρόγεω 4)
Δευτέρα, 23 Γενάρη 2017, στις 8 το απόγευμα
Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν το μυθιστόρημα του Γιώργου Ηλιάδη «Τα δυο πουγκιά»
Θεατρικά δρώμενα και αφήγηση:
Ζαχαρίας Κατσακός, ποιητής-κριτικός λογοτεχνίας
Γιώργος Ηλιάδης, ηθοποιός
Μιλά για το βιβλίο ο Χρήστος Τσαντής, συγγραφέας-σύμβουλος ψυχικής υγείας
Προβολή βίντεο, βασισμένο στα γεγονότα που περιγράφει το βιβλίο:
Η ζωή στη Σμύρνη — η εγκατάσταση των προσφύγων από τη Μικρασία στο Ηράκλειο — η κατοχή στο Ηράκλειο, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η ζωή…
Μετά από τις εκδηλώσεις για την παρουσίαση του βιβλίου στην Αθήνα, στον Άγιο Νικόλαο και στα Χανιά… «Τα δυο πουγκιά» επί σκηνής στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου.
«Οι Έλληνες αποκαλούσαν την ιδιότητα του ανθρώπου, η οποία επιτυγχάνεται στο λόγο της φιλίας, φιλανθρωπία: αγάπη του ανθρώπου, καθώς εκδηλώνεται ως ετοιμότητα να μοιραστούμε τον κόσμο με άλλους ανθρώπους… Η Ανοιχτότητα στους άλλους είναι η προϋπόθεση της ανθρωπότητας, με κάθε έννοια της λέξης», Χάνα Άρεντ
Στην εποχή των «υπερπολιτισμένων πιθήκων»
Το βιβλίο αφιερώνεται στα χιλιάδες καταδιωκόμενα παιδιά-πρόσφυγες
Κυκλοφόρησε
Κάποιος έγραψε τη λέξη «Migozarad» στον τοίχο ενός καφενείου, πέρα στη μακρινή Καμπούλ του Αφγανιστάν, που σημαίνει «θα περάσει». Μα δεν περνά! Αντίθετα, οι μέρες μας βυθίστηκαν μέσα στους ατμούς και στο βαθύ μπλε της θάλασσας.΄..
Το βιβλίο του Χρήστου Τσαντή θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ραδάμανθυς
Το βιβλίο του Γιώργου Ηλιάδη «Τα δυο πουγκιά» ξεκίνησε το ταξίδι του και ήδη τα πρώτα σχόλια ανθρώπων που το διάβασαν κάνουν το γύρο του διαδικτύου. Με την άδειά τους λοιπόν, παραθέτουμε εδώ ορισμένα από τα πρώτα χαρακτηριστικά σχόλια αναγνωστών για το βιβλίο.
Αναδημοσιεύουμε το χαιρετισμό-κάλεσμα αλληλεγγύης του Κοινωνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, με την ευχή να δυναμώσουν ακόμη περισσότερο οι πρωτοβουλίες συμπαράστασης και έμπρακτης στήριξης των προσφύγων. Απέναντι στους κήρυκες του μίσους, του εγχώριου και διεθνούς «τζιχαντισμού» κάθε μορφής, απαντάμε με στάση ζωής και ανθρωπιάς.
Οι χθεσινοί πρόσφυγες βρίζουν και χλευάζουν τους σημερινούς.
«Προφανώς, κανείς δεν θέλει να ξέρει ότι η σύγχρονη ιστορία έχει δημιουργήσει ένα καινούργιο είδος ανθρώπινων όντων – αυτό το είδος που κλείνεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους εχθρούς του και στα στρατόπεδα εγκλεισμού από τους φίλους του», έγραφε το 1943 η Χάνα Άρεντ.
Ο φόβος τυφλώνει, είπε η κοπέλα με τα σκούρα γυαλιά. Αυτή είναι η σωστή κουβέντα. Ήμασταν ήδη τυφλοί τη στιγμή που τυφλωθήκαμε, ο φόβος μας τύφλωσε, ο φόβος θα μας κρατήσει τυφλούς… Πόσοι τυφλοί χρειάζονται για μια τυφλότητα;
