Απόσπασμα από το βιβλίο του Μιχάλη Τζανάκη «Καταιγίδα», Εκδόσεις Ραδάμανθυς Μακρονήσι 1952 …Λυσσομανάει άλλη μια νύχτα ο αέρας που χτυπούσε αλύπητα την υφασμάτινη σκηνή. Οι δώδεκα άνθρωποι που στοιβάζονταν όπως-όπως εκεί μέσα, λουφαγμένοι μπερδεύανε τα σώματά τους, μήπως και κατάφερναν να προφυλαχτούν από την παγωνιά. Mε τα ξυλιασμένα απ’ […]
Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν στη Γαύδο το βιβλίο του Δημήτρη Δαμασκηνού: «Τα πλοία άραξαν στην όχθη της καρδιάς μας. Ένα δοκίμιο-μελέτη για τη ζωή και το έργο του Μενέλαου Λουντέμη». «Σπίτι των Εξορίστων», Σαρακήνικο Γαύδου Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2017, στις 7.30 το απόγευμα Μιλάνε για το βιβλίο: Ηλίας Τριανταφυλλόπουλος, […]
Στο απόσπασμα που ακολουθεί ένας από τους μεγαλύτερους ψυχαναλυτές σε παγκόσμιο επίπεδο, ο Μπρούνο Μπέτελχαϊμ (1903-1990), μιλά βασισμένος και στην πολυετή εμπειρία του σαν παιδαγωγός και θεραπευτής σοβαρά διαταραγμένων παιδιών, για την παιδαγωγική διάσταση του παραμυθιού, το είδος και την αξία της λογοτεχνίας που ωφελεί, σε αντίθεση με πολλά αυτοαποκαλούμενα βιβλία «λογοτεχνίας». «Η απόκτηση δεξιοτήτων, όπως η ικανότητα της ανάγνωσης, χάνει την αξία της όταν, ό,τι μαθαίνει κανείς, δεν προσθέτει τίποτε σημαντικό στη ζωή του», γράφει χαρακτηριστικά ο Μπέτελχαϊμ.
Μιλά ακόμα για την αξία και τη σημασία της μετάδοσης της πολιτιστικής κληρονομιάς, για τους τρόπους με τους οποίους το μήνυμα μπορεί να φτάσει στον παραλήπτη. «Η γνώμη ότι το να μάθει να διαβάζει, μπορεί να κάμει ικανό αργότερα το παιδί να εμπλουτίσει τη ζωή του, βιώνεται σαν μια κενή υπόσχεση, όταν οι ιστορίες που ακούει ή διαβάζει, δεν έχουν περιεχόμενο». Η «κατανάλωση βιβλίων» δεν συνιστά διάβασμα, θα προσθέταμε εμείς. Ειδικά στις μέρες μας όπου οι μεγαλέμποροι της «κατανάλωσης των βιβλίων», παρουσιάζουν κάθε σενάριο τηλεοπτικής σαπουνόπερας ως «λογοτεχνία»!
Μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Ειρηναίου Γαλανάκη «Γυναίκες της Κρήτης» …Πολλά χωριά, τόποι, πλαγιές και λαγκαδιές της Κρήτης έχουνε τ’ όνομα της Παναγίας, όλα σημαδεμένα από Μοναστήρια κι Εκκλησίες κι από θαύματα και συναπαντήματα της. Η Κυρά Γωνιά, η Παναγία η Θυμιανή, η Κυρά Καλυβιανή και τόσα […]
Ο μικρός πρίγκιπας συναντά τον Κύριο Καζαντζάκη στο δρόμο της αναζήτησης 2η ανανεωμένη έκδοση …Πολλοί από εμάς δεν θελήσαμε ποτέ να ταξιδέψουμε. Φοβόμασταν. Θέλαμε από τα πριν να ξέρουμε τί θα βγει, θέλαμε να έχουμε έτοιμες τις απαντήσεις για όλα τα μυστικά του σύμπαντος. Θέλαμε πάνω απ’ όλα […]
«Εις αύριον τα σπουδαία ή πως μαθαίνουμε να μεταθέτουμε τη ζωή για επόμενες δεκαετίες», θα μπορούσε να τιτλοφορείται κάθε πρωτοχρονιά για πολλούς από εμάς. Η «ευθυμία» πολλές φορές γίνεται έθιμο, συνήθεια και κρυψώνα. Ένα πέπλο που κρύβει ανασφάλειες και φόβους, μιαν αυλαία, που σαν αφεθεί ελεύθερη να ανοίξει, […]
«….Κι αυτό είναι συγνώμη;» «Δεν ξέρω!» «Κάνε ένα κόπο θα έλεγα! Αν η αγάπη είναι πόλεμος, ε, τότες… είναι ο μόνος πόλεμος όπου πάμε με χαρά, εθελοντές. Κι άμα σου πρέπει να πεθάνεις στον έρωτα, αθάνατος θα μείνεις! Μα δεν είναι πάλεμα που κερδίζεις και καταχτάς. Αυτό είναι […]
…Ο ήλιος βούτηξε στην θάλασσα σβήνοντας, σιγά-σιγά, τις πορφυρές του ακτίνες και το λιμάνι γέμισε ξανά, σαν κάθε νύχτα, πελάτες κι εμπορεύματα. Ο Αντώνης περίμενε καρτερικά στο βαπόρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες της επισκευής. Η ματιά του ταξίδευε μακριά. Η απόσταση ήταν μεγάλη και δεν μπορούσε εύκολα να […]
Η Μαρία καθόταν συχνά πλάι στο παραθύρι. Οι περίπατοι στη μεγάλη πλατεία κι οι παρέες τα καλοκαιρινά απογεύματα κάτω απ’ τον ίσκιο των δέντρων στον αυλόγυρο της εκκλησιάς, δεν ήταν πλέον στο πρόγραμμα. Αυτό, μονάχα τα παιδιά το τηρούσαν μ’ ευλάβεια. Σαν η καμπάνα βάραγε πέντε, ο τόπος […]
«Λέγεται οτι ο ψυχικά πάσχων είναι επικίνδυνος και μπορεί να σκοτώσει. Αλλά όταν ο εργοδότης τοποθετεί σκαλωσιές απροστάτευτες και ο εργάτης πέφτει και πεθαίνει, τότε ποιος από τους δύο είναι περισσότερο επικίνδυνος; Πρέπει να εναντιωθούμε σε αυτή την κοινωνία που καταστρέφει το άτομο και σκοτώνει αυτόν που δεν […]
