Σαν να υπήρχαν – Αργυρώ Λουλαδάκη
Τα δέντρα αφήνουν ανέγγιχτη τη σκιά τους στο φράκτη μια υποψία φωτός μονάχα. Ενδιάμεσα Κι ύστερα είδαμε τη θάλασσα ήταν σαν πρώτα ποιος το περίμενε… ήταν σαν πρώτα σαν […]
Κάποτε ήταν το Λάθος – Άννα Μουσογιάννη
Ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά Αναδημοσίευση από το ηλεκτρονικό περιοδικό «Ραδάμανθυς» Μια φορά και έναν καιρό σε μια χώρα μακρινή που δεν υπήρχε ούτε στο χάρτη ζούσε ένας άνθρωπος μοναχικός, […]
Άρια Αθανασάκη – «Τελική αναμέτρηση» & «Το παιχνίδι της αγάπης»
ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ Κι όταν κοπάσουν οι αχοί Και οι καμπάνες πια σωπάσουν, Κι όταν τα χελιδόνια επιστρέψουν ασφαλή Κι άφοβα μπρος στους καιρούς, Και τ΄ ακριβά τα ρόδα ανθίσουνε […]
3 Ποιήματα – Λεωνίδας Κακάρογλου
Αναδημοσίευση από το 2ο Τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού «Ραδάμανθυς» Μέχρι εκεί που φτάνει η φωνή μου Μέχρι εκεί που φτάνει η φωνή μου Θα ρωτώ κάθε βράδυ Τις σκιές […]
Χριστίνα Βεριβάκη – Η λευκή σημαία
Η ΛΕΥΚΗ ΣΗΜΑΙΑ Το κεφάλι σκυφτό. Τα χαμηλωμένα μάτια Κοιτούν τις λίγες ελιές Την ντομάτα Το αλάτσι και το λάδι Που έχουν απομείνει Στο τραπέζι. Στην αυλή Είναι σκόρπια τα […]
Σήφης Μιχελογιάννης – Ένα ποίημα για τα Χανιά
ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΝΙΑ Με τα νερά από τα Λευκά Όρη και την γλυκιά υγρασία μυρίζουν όμορφα τα γιασεμιά στα Χανιά. Ψηλά στης Κυδωνίας τα στενά, […]
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΖΙΤΣΑΙΑ – ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΨΥΧΗ
Τ’ όνειρό σου ψήλωσε πολύ. Δε μπορούσες άλλο να το φτάσεις. Έγινε μια αχτίδα φωτεινή κ’ έμεινε σαν όραμα της πλάσης. * Άστραψεν η σκέψη μου μ’ ορμή. Ξάφνιασμα στην […]
Αργυρώ Λουλαδάκη – Ποιήματα
ΦΥΛΑΚΗ κι έμεινες φυλαγμένη μες τη σιωπή αδιόρατα όπως οι γυναίκες […]
Δ. ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ «ΑΣΚΗΤΙΚΗΣ»
Οι ιδεολογικές πατρίδες τον Καζαντζακικού μυθιστορήματος «…Σα μια κιβωτό η κάθε λέξη και χορεύομε γύρω της, με δέος νογώντας το Θεό σα φοβερό της περιεχόμενο! Ό,τι νιώθεις στην έκσταση, ποτέ […]
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ – Του Κ. Ι. Δεσποτόπουλου*
«Μια ενατένιση των πεπρωμένων του ανθρώπου αντίκρυ στο απόλυτο» «Κοινωνιστής και ειρηνιστής ήταν και έμεινε ο άνθρωπος Καζαντζάκης, με απέραντη αγάπη και για την πιο ταπεινή ανθρώπινη ύπαρξη, με αλύγιστη […]
Καρούζος – ΕΙΚΟΝΑ
Γυρίζει μόνος στα χείλη του παντάνασσα σιωπή συνέχεια των πουλιών τα μαλλιά του. Ωχρός με βουλιαγμένα όνειρα κι ανέγγιχτος νερό τρεχάμενο στα ρείθρα, ωχρός, έλληνας. Πάντα ο δρόμος μέσ’ τα […]
Χριστίνα Βεριβάκη – Gypaetus Barbatus
Η Δίκτυννα και ο Κύδωνας οι δυο τελευταίοι γυπαετοί της Κρήτης προσπαθούν να πλέξουν την φωλιά τους στη ψηλότερη βουνοκορφή των Λευκών Ορέων, στις Πάχνες σ’ ένα άνυδρο και απόκοσμο […]
Σωκράτης Καψάσκης – Τελοσπάντων
Μια ρίζα αγάπης, ένα κύμα λησμονιάς ένας μεγάλος κήπος όνειρα. Άταχτα, ανέμελα μέσα στο νου. Ανέμελα; Όχι ακριβώς. Μα τελοσπάντων κάτι ολοκληρώθηκε στη μοναξιά. Το καλό και το κακό τα […]
GIACΟΜIΝΟ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΟΥΚΑΡΗΣ
Στο Giacomino, το ιταλικό ρεστοράν του Τζοχάννεσμπονργκ, βρίσκεις πάντοτε καλά φαγητά», έλεγε η φίλη, με μια πίκρα αβάσταχτη, αβάσταχτη˙ όταν σερβίριζε ο Ινδός υπάλληλος κι έκαναν κρότο υπερμεγέθη, τα πιάτα […]
ΜΕΙΝΕ – ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΜΕΙΝΕ Θα περάσουν αποπάνω μας όλοι οι τροχοί. Στο τέλος τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν. Αγάπη, μείνε στην καρδιά – αυτός ας είναι ο κανών του τραγουδιού […]
Ο ΣΟΦΟΣ ΚΟΚΟΒΙΟΣ – Μ. ΣΑΛΤΙΚΩΦ ΣΤΣΕΝΤΡΙΝ
«…Το νου σου στο σπάγκο», του έλεγε. «Φυσικά είναι η πιο αστεία παγίδα, μα εμείς οι κοκοβιοί τέτοιος χαζόκοσμος είμαστε που πέφτουμε πάνω της σαν στραβάδια. Σου πετάνε μια μύγα—να […]
