Το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά συρρίκνωσης και ο εξωκοινοβουλευτικός Γ. Παπανδρέου- Η εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ από τον πολιτικό χάρτη-Τα «πείσματα» και η πολιτική στάση του Περισσού-Η δεξιά όχθη του ποταμού-Οι μεγάλες απώλειες της Χρυσής Αυγής-Οι συμπληγάδες πέτρες που περιμένουν τη ΝΔ
Γράφει ο Χρήστος Τσαντής
Κρίσιμο θα είναι το επόμενο διάστημα για τις μελλοντικές προοπτικές όλων των «μικρών» κομμάτων και πολλά θα εξαρτηθούν από τη στάση που θα αποφασίσουν να τηρήσουν απέναντι σε μία κυβέρνηση η οποία δείχνει με τις πρώτες της ενέργειες ότι θα επιδιώξει να υλοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Ένα γεγονός, το οποίο, αν τελικά γίνει πράξη, θα σώσει τη χαμένη τιμή της πολιτικής, καθώς οι πολίτες σε αυτό τον τόπο συνηθίσαμε να ακούμε μεγάλα ψέματα προεκλογικά και να βιώνουμε μεγάλες διαψεύσεις μετεκλογικά. Φαίνεται πως υπάρχει η διάθεση να τερματιστεί η αρνητική παράδοση και το γεγονός αυτό θα φέρει σημαντικές αλλαγές.
Οι Αν.Ελ. διέψευσαν τις προβλέψεις
Οι ΑΝ.ΕΛ συγκαταλέγονται οπωσδήποτε στους νικητές των εκλογών. Απέναντι στην εχθρική στάση των μέσων μαζικής ενημέρωσης κατάφεραν να ανατρέψουν τα προγνωστικά και όχι μόνο να μπουν στη Βουλή αλλά και να υπερκεράσουν το ΠΑΣΟΚ. Κινήθηκαν με ταχύτητα και αποφασιστικότητα ξεπερνώντας τις όποιες πολιτικές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλοντας στην άμεση συγκρότηση της Κυβέρνησης. Εδώ και καιρό έχουν συντονίσει τη δράση τους σε επίπεδο κοινοβουλίου αλλά και έξω από αυτό, ενώ θετική απήχηση είχε και η σθεναρή αντίσταση που προέβαλαν στην επιχείρηση διάλυσής τους, την οποία προωθούσε με κάθε τρόπο η ηγετική ομάδα του κ. Σαμαρά στη ΝΔ.
ΠΑΣΟΚ και Γ. Παπανδρέου σε τροχιά συρρίκνωσης
Το κόμμα του κ. Βενιζέλου πληρώνει τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, στην οποία ήταν πρωταγωνιστής το προηγούμενο διάστημα. Η ενόχλησή του κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής στο Υπουργείο Εξωτερικών είναι χαρακτηριστικό σημάδι για τον πολιτικό πολιτισμό που είναι καταγεγραμμένος στο πολιτικό γενετικό κώδικα του δίδυμου Βενιζέλου-Σαμαρά.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πορεία καταβαράθρωσης των ποσοστών του. Αδυνατεί να κάνει ακόμα και στοιχειώδη αυτοκριτική, ενώ συνεχίζει να υπερασπίζεται τα πεπραγμένα της περιόδου στην οποία συγκυβερνούσε με τη ΝΔ.
Είναι ολοφάνερο ότι ο κύκλος του κόμματος του κ. Βενιζέλου στην πολιτική ζωή έχει κλείσει. Μόνο μια βαθιά ανανέωση σε πρόσωπα και πολιτικές, μόνο με μία βαθιά αυτοκριτική και αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσής θα είχε κάποιες ελπίδες πολιτικής επιβίωσης.
Στην ίδια περίπου γραμμή κινήθηκε και το κόμμα του κυρίου Παπανδρέου, ο οποίος παρά μα πάρα πολύ αργά θυμήθηκε να δώσει το λόγο στο λαό μέσα από δημοψήφισμα. Δεν έκανε ουσιαστική αυτοκριτική, για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δεν κατάφερε τελικά να πιάσει το όριο του 3% και να μπει στη Βουλή. Συνοπτικά μπορούμε να πούμε ότι ο κ. Παπανδρέου δεν κατάφερε να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα από το ΠΑΣΟΚ κι αυτό ήταν κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο.
Η εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ από τον πολιτικό χάρτη
Ανάμεσα στα κόμματα που έμειναν εκτός Βουλής, σε πορεία διάλυσης, το κόμμα του κ. Κουβέλη που συγκυβέρνησε για ένα διάστημα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Η στάση του κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπορούσε να σβήσει σε μία νύχτα τις μεγάλες ευθύνες του στον πολιτικό καθαγιασμό της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία μάτωσε κυριολεκτικά το λαό όλο το προηγούμενο διάστημα.
«Πείσματα» και πολιτική στάση κατώτερη των περιστάσεων από την ηγεσία του Περισσού
Η ηγεσία του Περισσού προσπαθεί να εμφανίσει ανεβασμένο το ποσοστό του Κόμματος, με την ελπίδα να ξεπεράσει την εσωτερική αμφισβήτηση και την εσωκομματική γκρίνια. Τα νούμερα πάντως δείχνουν ότι το κόμμα του κ. Κουτσούμπα χάνει περίπου 30.000 ψήφους σε σχέση με τις πρόσφατες ευρωεκλογές, ενώ χάνει και 0,60% από τα ποσοστά των ευρωεκλογών.
Η ηγεσία του Περισσού δεν μπορεί να χωνέψει πως πρώην στελέχη του Κόμματος και της νεολαίας του, όπως ο Α. Τσίπρας, ο Γ. Δραγασάκης, ο Ν. Κοτζιάς, η Ν. Βαλαβάνη, ο Π. Λαφαζάνης και άλλοι, βρίσκονται σήμερα σε καίριες κυβερνητικές θέσεις εξαγγέλλοντας μάλιστα μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων.
Ο κ. Κουτσούμπας και η ηγετική του ομάδα μένει εγκλωβισμένη σε μία πολιτική που θεωρεί ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για την υλοποίηση μέτρων τα οποία μπορούν να συμβάλλουν στην ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Πολιτική που για να επιβληθεί χρειάζεται το ξαναγράψιμο της ιστορίας του, ώστε να ακυρωθεί διαχρονικά η πολιτική συμμαχιών του, γεγονός που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής του ΚΚ.
Είναι φανερό πως στον Περισσό ο εγωισμός, η μικροπολιτική και το άγχος της πολιτικής επιβίωσης θολώνουν το μυαλό της ηγεσίας, με αποτέλεσμα αλλοπρόσαλλες κινήσεις και μία στείρα, αδιέξοδη κριτική.
Τα στοχεία των μετρήσεων που έγιναν πάνω στην κάλπη έδειξαν ότι το ¼ των ψηφοφόρων του Κόμματος στις ευρωεκλογές, συγκεκριμένα το 23,8%, αποφάσισε να υποστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Η τάση εγκατάλειψης του κόμματος δεν φαίνεται να ανακόπτεται, αντίθετα σταθεροποιείται και ενισχύεται.
Η δεξιά όχθη του ποταμού
Αντίστοιχα ταχυδακτυλουργικά επιχειρεί και η ηγεσία του Ποταμιού το οποίο παρά την προκλητική προβολή του από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, κατάφερε να χάσει 0,56% σε σχέση με τις ευρωεκλογές. Το Ποτάμι δείχνει να επιχειρεί να υποκαταστήσει τη ΝΔ στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς το κόμμα του κ. Σαμαρά βυθίζεται σε βαθιά πολιτική και ιδεολογική κρίση.
Το Ποτάμι μοιάζει να εγκαθίσταται οριστικά στην κεντροδεξιά όχθη του πολιτικού συστήματος και σίγουρα θα παίξει ρόλο στην αναμόρφωση του χώρου. Αυτή η αναμόρφωση όμως φαίνεται πως γίνεται με τα ίδια φθαρμένα υλικά του παρελθόντος, γεγονός που προσθέτει βαρίδια σε ένα τυπικά νέο πολιτικό εγχείρημα. Ο κ. Θεοδωράκης επικαλείται το νέο αλλά ασκεί πολιτική με τα συνηθισμένα παλαιοκομματικά πρότυπα κι αν συνεχίσει έτσι γρήγορα θα ταυτιστεί με το παλιό.
Οι μεγάλες απώλειες της Χρυσής Αυγής
Η Χρυσή Αυγή χάνει περίπου 145.000 ψήφους και 3,1% σε σχέση με τις ευρωεκλογές. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική και μεγάλη πτώση. Παραμένει όμως ένα τμήμα ψηφοφόρων που δεν βλέπει ή ίσως και να υιοθετεί την πολιτική ατζέντα των θαυμαστών των ναζί. Ανθρώπων που φορούν ναζιστικές σβάστικες και υμνολογούν τον Χίτλερ.
Προφανώς η οργή ή η αγανάκτηση δεν είναι επαρκής λόγος για να δικαιολογήσει μια τέτοια πολιτική επιλογή ψήφου υπέρ της φιλοναζιστικής οργάνωσης, που εμπλέκεται σε δολοφονίες Ελλήνων και μεταναστών και σε ένα ατελείωτο πλήθος από πολύ σοβαρές εγκληματικές ενέργειες.
Οι συμπληγάδες πέτρες που περιμένουν τη ΝΔ
Η πολιτική επικοινωνία με την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά (μέσω του τότε γραμματέα του Υπ. Συμβουλίου) καθώς και η ακροδεξιά μετατόπιση της ΝΔ καθαγίαζε την πολιτική επιχειρηματολογία του κόμματος του υπόδικου κ. Μιχαλολιάκου. Και από τα παραπάνω είναι φανερές οι πολιτικές συμπληγάδες στις οποίες οδήγησε το κόμμα του με τους άστοχους και τυχοδιωκτικούς ελιγμούς του ο κ. Σαμαράς καταφέρνοντας (γιατί θέλει προσπάθεια για να πετύχεις κάτι τέτοιο) να στριμώξει πολιτικά τη ΝΔ ανάμεσα στο Ποτάμι και τη Χρυσή Αυγή. Μια τέτοια πολιτική ανάλυση όμως, για το μέλλον το οποίο περιμένει τη ΝΔ σε περίπτωση που συνεχίσει στην ίδια ρότα είναι αντικείμενο ενός νέου άρθρου.
©Χρήστος Τσαντής, Γενάρης 2015