Χρυσίδα:
Ό,τι όρκους, δώρα, δάκρυα ο έρωτας θελήσει,
Κι όποια θυσία, την κάνει αυτός, άλλον να ωφελήσει.
Χιλιόδιπλα τα βλέπω εγώ στον Τρωίλο, απ’ αυτόν
Τον καθρέφτη του Πάνδαρου, τον εγκωμιαστικόν.
Μα δε… Η γυναίκα είν’ άγγελος όσο ‘ναι ζηλεμένη.
Το ‘δωσες; Πάει! Όλη η χαρά στη πράξη είναι κρυμμένη.
Κόρη που δε γνωρίζει αυτό, τίποτα δεν γνωρίζει:
Το άπιαστο οι άντρες το εκτιμούν πιο πάνω απ’ όσο αξίζει.
Γιατί καμιά στη χόρταση δεν ήβρε ό,τι ζητούσε,
Τη γλύκα που ‘χε ο έρωτας όταν παρακαλούσε.
Για αυτό και βγαίνει απ’ τον έρωτα τούτη η διδασκαλία:
Το κερδισμένο υποταγή, το ακέρδιστο εξουσία.
Κι αν έχει όλη στον έρωτα η καρδιά μου σκλαβωθεί,
Αυτό στα μάτια μου ποτέ δεν θα φανερωθεί.
ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ 